Όπως προχωρούσαν στους διαδρόμους βλέπει ο Τοτός ένα αυτοκινητάκι, ανεβαίνει επάνω και δεν ήθελε να κατέβει με τίποτα. Η μαμά του που δεν ήθελε να τον μαλώνει για να μην του δημιουργεί ψυχολογικά τραύματα προσπαθούσε με ήπιο τρόπο να του πει να κατέβει για να να φύγουν.
– Έλα καλέ μου, έλα χρυσέ μου να φύγουμε και θα ξαναέρθουμε αύριο.
Ο Τοτός δεν άκουγε τίποτα.
– Θέλω να μου το αγοράσεις τώρα της έλεγε αλλιώς θα μείνω εδώ μέχρι αύριο.
– Καλό μου παιδί δεν έχω λεφτά σήμερα. Σου υπόσχομαι πως θα έρθουμε αύριο να το πάρουμε. Λέει η μαμά του που δεν ήθελε να του μιλήσει απότομα για να μην του δημιουργήσει ψυχολογικά τραύματα.
Τίποτα ο Τοτός,
– Έχεις πιστωτική κάρτα, δεν χρειάζεσαι να έχεις λεφτά. Δεν πάω πουθενά!
– Έλα αγοράκι μου να φύγουμε και έχω ραντεβού σε λίγο και θα καθυστερήσω.
Ξαναπροσπαθεί γλυκά η μαμά του.
– Όσο πιο γρήγορα μου το αγοράσεις τόσο πιο γρήγορα θα φύγουμε της απαντάει ο Τοτός.
Αυτό γινόταν καμιά ώρα όταν πλησιάζει μία υπάλληλος την μητέρα και της λέει πως το κατάστημα διαθέτει παιδοψυχολόγο και καλό θα ήταν να το αναλάβει ένας ειδικός.
Η μητέρα του Τοτού συμφώνησε αμέσως, αφού ο παιδοψυχολόγος θα το χειριζόταν όπως έπρεπε χωρίς να δημιουργήσει ψυχολογικά τραύματα στο παιδί.
Πλησιάζει ο παιδοψυχολόγος κοιτάει τον Τοτό και του ψιθυρίζει κάτι στο αυτί.
Ο Τοτός αμέσως σηκώνεται, πηγαίνει στη μαμά του και λέει πάμε να φύγουμε.
Έκπληκτη η μαμά του Τοτού ρωτάει τον παιδοψυχολόγο:
– Μα τι του είπατε και του αλλάξατε γνώμη αμέσως;
Και απαντάει ο Παιδοψυχολόγος:
– Σήκω αμέσως μαλακισμένο μη σε κάνω μαύρο στο ξύλο…