Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2022

Τρισάγιο στη μνήμη του από το Σύλλογο φίλων του Στέλιου Καζαντζίδη Εύβοιας


Είκοσι ένα χρόνια πέρασαν… είκοσι ένα χρόνια από τότε που έφυγε από κοντά μας ο Στέλιος Καζαντζίδης, το μεγάλο λαϊκό αηδόνι, ο γνήσιος και σπουδαίος τροβαδούρος της ταλαιπωρημένης Ελλάδας. Της Ελλάδας που μετανάστευσε, που θρήνησε, που γλέντησε, που μεγάλωσε, που ερωτεύτηκε με τα τραγούδια του.



Ήταν η μέρα που η Εκκλησία μας γιόρταζε την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού 14 Σεπτεμβρίου το 2001, αυτή την ημερομηνία διάλεξε να φύγει για το μεγάλο ταξίδι ο κορυφαίος λαϊκός βάρδος, κι έτσι από πολύ νωρίς σήμερα 14 Σεπτεμβρίου 2022 (21 χρόνια μετά) αρκετοί ήταν οι φίλοι του από την γύρω περιοχή αλλά και απ΄ όλη την Ελλάδα, οι οποίοι έφτασαν στο κοιμητήριο της Ελευσίνας όπου αναπαύεται, που παρ΄ ότι ήταν καθημερινή η μέρα δεν τον ξέχασαν και ήρθαν να αποθέσουν το λουλούδι τους ¨η να ανάψουν το κεράκι τους. Ο σύλλογος φίλων του Στέλιου Καζαντζίδη Εύβοιας “ΥΠΑΡΧΩ”, όπως κάθε χρονιά έτσι φέτος παρευρέθηκε και πραγματοποίησε τρισάγιο στη μνήμη του. Παρευρέθηκαν επίσης τα προεδρία των συλλόγων Νέας Ιωνίας και Ελασσόνας . Το μέλος του συλλόγου Εύβοιας Μιχάλης Μιχαηλίδης έβαλε  και πάλι τη σφραγίδα του διαβάζοντας ένα ποίημα που έγραψε για τον μεγάλο εκλιπόντα. 

 

Είκοσι μία οι χρονιές / που άφησες τη ζήση / μα δεν μπορείς να φανταστείς / πως απ τους φίλους σου κανείς / δεν σ έχει λησμονήσει. Κάθε χρονιά τη μέρα αυτή / στην Ελευσίνα πάμε / παρέα φίλοι σου πιστοί / παλιά τραγούδια σου μαζί / με πόνο τραγουδάμε. Γιατί είναι επίκαιρα πολύ / Στελάρα αυτά τα χρόνια / αφού δεν έχουν ξεχαστεί / κι αν έφυγες απ τη ζωή / αυτά θα ζουν αιώνια. Από πού να κάνουμε αρχή; / σε ποιο να τελειώσει; / από το ποιο πικρό ψωμί;  / αυτή δεν λέγετε ζωή; / ποτέ μη ξημερώσει; . να τραγουδάει το παιδί / γιατί γιατί πατέρα; / συζήτηση μες τα κρυφά / πως θα τα φέρουν βολικά / μαζί με τη μητέρα; . η το ψωμί της ξενιτιάς / που τραγουδούσες πρώτα / αφού ήταν έλεγες πικρό / που στην πατρίδα μας αυτό / το έτρωγες με ιδρώτα; . ; Όσα κι άλλα να σου πω / Στελάρα μας δε φτάνε / που αυτοί που πρέπει να μιλούν / Στελάρα είπες δεν μιλούν / το κλείνουν δε μιλάνε /  Νάσαι καλά στον Ουρανό / και να τους λες τραγούδια / να ακούμε γλέντια στη γη / και σεις γλεντάτε όλοι μαζί / μ Αγίους κι Αγγελούδια. Να χεις ανάλαφρη ψυχή / ξανά θα ακούσεις πάλι / και του ΥΠΑΡΧΩ ο καημός / για το χαμό σου φοβερός / Στέλιο και του Μιχάλη. ΑΙΩΝΙΟΣ !!!

Με σπαραγμό ψυχής Μιχάλης Συμεών Μιχαηλίδης,

από τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου φίλων Στέλιου Καζαντζίδη Εύβοιας “Υπάρχω”.