Από το νέο έτος, πλέον οι συμβάσεις που θα αναφέρονται στο 40% των μισθωτών, θα κηρύσσονται υποχρεωτικές.
Γράφει ο Χρήστος Μέγας
Η έλλειψη εργατικών χεριών και οι πιέσεις των μεγαλυτέρων επιχειρήσεων που εντοπίζουν κοινωνικό ντάμπιγκ (μικρότερους μισθούς) και αθέμιτο ανταγωνισμό εργατικού κόστους από τις μικρές επιχειρήσεις, επιβάλλοντας ουσιαστικά εναρμόνιση αποδοχών, θα πρέπει να αποδοθεί η μερική υποχωρήση της κυβέρνησης στο θέμα με τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ).
Το newsletter του iEidiseis καθημερινά στο inbox σου. Κάνε εγγραφή εδώ.
Σε προεκλογικό – ουσιαστικά – χρόνο, από το νέο έτος, πλέον οι συμβάσεις που θα αναφέρονται στο 40% των μισθωτών, θα κηρύσσονται υποχρεωτικές και θα καλύπτουν το σύνολο του κλάδου. Ενώ η ΓΣΕΕ θα έρχεται εγγυητής και, συνυπογράφοντας μια κλαδική σύμβαση, αυτή θα καλύπτει το σύνολο των εργαζομένων.
Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και οι μισθοί
Ωστόσο, το κράτος [σ.σ. η κυβέρνηση εν προκειμένω] κράτησε για τον εαυτό του (της) το δικαίωνα στον καθορισμό των αμοιβών (βασικό μισθό) των νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας.
Με τις νέες ρυθμίσεις που αναμένονται να ψηφιστούν το πρώτο δίμηνο του 2026:
– Δύσκολα οι μικρομεσαίας επιχειρήσεις μπορούν να διατηρήσουν το… ακαταδίωκτο της χαμηλής αμοιβής, στο όριο του βασικού μισθού, σαν συγκριτικό «πλεονέκτημα» έναντι του ανταγωνισμού (μεγαλύτερος – ομοειδείς επιχειρήσεις, εισαγόμενα προϊόντα). Θα υποχρεωθούν σε συνεργίες και συγχωνεύεις προκειμένου να μην κλείσουν.
– Οι μεγάλες επιχειρήσεις ήδη καταβάλουν υψηλότερους μισθούς και είναι οι εταιρείες όπου ισχύουν, συνήθως, κλαδικές συμβάσεις. Η μισθολογική απόκλιση ξεπερνά το 40%, με τις μέσες αμοιβές στις μικρές επιχειρήσεις να κινούνται κάτω των 1.000 ευρώ και των μεγαλυτέρων να ξεπερνούν τα 1.400 ευρώ. Κατά συνέπεια, τα μέλη του ΣΕΒ επιθυμούσαν να αφαιρεθούν όλα τα αντικίνητρα στα οποία κατέφευγαν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
– Αν και η διαμόρφωση του βασικού μισθού παραμένει στο κράτος, κάτι που… εγγυάται ότι οι πολύ μικρές επιχειρήσεις θα έχουν την ευχέρεια να προσλαμβάνουν τεχνίτες σαν… ανειδίκευτους εργάτες, ώστε να διατηρηθούν τεχνητά στην αγορά, ωστόσο η έλλειψη εργατικών χεριών και η σταδιακή (υποχρεωτική) επέκταση των κλαδικών συμβάσεων θα τις πιέσει. Αν δεν τις εξαφανίσει ο ανταγωνισμός… Το μισθολογικό κόστος παύει, σταδιακά, να αποτελεί το συγκριτικό πλεονέκτημα για την «παραγωγικότητα». Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Σπύρος Θεοδωρόπουλος, σηματοδοτεί μια νέα προσέγγιση.
– Αίφνης, για τις μικρές επιχειρήσεις υπήρξαν ανατροπές στον «παραδοσιακό» τρόπο παραγωγής:
α] τοποθετούν σταδιακά ψηφιακή κάρτα εργασίας και δεν μπορούν να απασχολήσουν ανασφάλιστο προσωπικό ή εργαζόμενους χωρίς υπερωρίες
β] οι ανταγωνιστές – μεγαλύτερες επιχειρήσεις θα έχουν την ευχέρεια να απασχολούν το προσωπικό με 13ωρα, ένα εργοδοτικό προνόμιο που εφαρμόζεται με άνεση σχεδόν αποκλειστικά στις μεγάλος επιχειρήσεις,
γ] φορολογούνται με αντικειμενικά κριτήρια (ετήσιο καθαρό κέδρος ίσο με 14 μεικτούς μισθούς ανειδίκευτου εργάτη, συν τις προσαυξήσεις αναλόγως με τις τριετίες λειτουργίας
δ] το ενεργειακό κόστος μοιάζει να τις έχει εξαντλήσει οικονομικά
ε] την ίδια στιγμή είναι αποκλεισμένες από (προσιτό) τραπεζικό δανεισμό και δεν έλαβαν μέρος στα χαμηλότοκα δάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης [σ.σ. σκανδαλωδώς αποκλείστηκαν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις μεταποίησης].
Στο επίκεντρο η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα
Ως εκ τούτου, διαμορφώνεται ένα δυστοπικό περιβάλλον για την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, η οποία υπήρξε εγγύηση απορρόφησης πολλών ανέργων (επιχειρηματικότητα της ανάγκης), αλλά και πεδίο εκτεταμένων παραβιάσεων στην εργατική νομοθεσία.
Πλέον, ο «αυτόματος πιλότος» της συμπίεσης το εργατικού κόστους προκειμένου να «βγουν», φαίνεται να παρέρχεται. Οι παλαιές διαβεβαιώσεις για διατίμηση της εργατικής δύναμης (καθορισμός των αμοιβών από το κράτος, μη επέκταση/υποχρεωτικότητα συμβάσεων), σιγά-σιγά υποχωρούν
Από την άλλη πλευρά, ενισχυμένη εμφανίζεται η ΓΣΕΕ καθώς αποδεικνύεται αναγκαία η εμπλοκή της στις διαπραγματεύσεις σε κλαδικό επίπεδο, αν και έχασε την ευχέρεια να συνομολογεί με τους εργοδοτικούς φορείς τους όρους αμοιβής και απασχόλησης με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ). Ένα προνόμιο που το άσκησε για τελευταία φορά πριν από 15 έτη.
iEidiseis.gr
