Ως το πιο αρνητικό στοιχείο που αφήνει πίσω του το 2025 χαρακτηρίζει τον Πρωθυπουργό ο περιφερειακός σύμβουλος και πρώην υπουργός Κώστας Μαρκόπουλος, ασκώντας σκληρή κριτική για τον τρόπο διακυβέρνησης και τις επιλογές της κυβέρνησης.
Ο κ. Μαρκόπουλος κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη για ασυνέπεια μεταξύ λόγων και έργων, αναφερόμενος αρχικά στην υπόσχεση κατάργησης του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών, η οποία –όπως σημειώνει– όχι μόνο δεν υλοποιήθηκε, αλλά αξιοποιήθηκε για συγκάλυψη ευθυνών, με κορυφαίο παράδειγμα την τραγωδία στα Τέμπη και την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Παράλληλα, καταλογίζει στην κυβέρνηση ότι, παρά τους χαμηλούς μισθούς και τη μειωμένη αγοραστική δύναμη των πολιτών σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, επιλέγει πολιτικές δημοσιονομικής προτεραιοποίησης εις βάρος των εισοδημάτων. Στο ίδιο πλαίσιο, επισημαίνει ότι, αντί ενίσχυσης θεσμών και διαφάνειας, η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με σκάνδαλα παρακολουθήσεων και δυσπιστία απέναντι στη λειτουργία του κράτους δικαίου.
Ιδιαίτερη αναφορά κάνει και στον τομέα της ενέργειας, υποστηρίζοντας ότι, παρά την προώθηση της «πράσινης μετάβασης», η Ελλάδα παραμένει με από τις υψηλότερες τιμές ρεύματος στην Ευρώπη, ενώ κατηγορεί την κυβέρνηση πως ευνόησε τη συγκέντρωση ισχύος σε συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Παράλληλα, τονίζει ότι το δημογραφικό πρόβλημα επιδεινώνεται, με την περιφέρεια –όπως υποστηρίζει– να οδηγείται σε περαιτέρω ερήμωση.
Σε ό,τι αφορά τα εθνικά θέματα, ο πρώην υπουργός επικρίνει τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στην Τουρκία και τη «Διακήρυξη των Αθηνών», θεωρώντας ότι δεν ανταποκρίνεται στη διαρκή προκλητικότητα της Άγκυρας, ενώ σημειώνει ότι το Κυπριακό δεν έχει αποτελέσει προτεραιότητα της ελληνικής διπλωματίας.
Τέλος, αναφέρεται στο Ταμείο Ανάκαμψης, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση δεν το κατεύθυνε επαρκώς προς τη μεσαία τάξη και την πραγματική οικονομία, αλλά προς περιορισμένο κύκλο μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Σύμφωνα με τον Κώστα Μαρκόπουλο, όλα τα παραπάνω συνθέτουν μια εικόνα πολιτικού και κοινωνικού αδιεξόδου, με την κυβέρνηση –όπως υποστηρίζει– να έχει χάσει τη σύνδεσή της με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και της χώρας.
