Η ανθρώπινη πλευρά του πρώην Υπουργού και το μήνυμά του ένα: «Να αλληλοστηριζόμαστε έστω στα ελάχιστα ζωτικά γεγονότα της ζωής». Αυτός είναι ο Κώστας Μαρκόπουλος…
ΕΡ.: Οι πολίτες πλέον έχουν απαξιώσει τους πολιτικούς και την πολιτική. Υπάρχει τρόπος να αντιστραφεί το κλίμα;
Κ. Μ.: Αν προκαλεί πάθος ή μίσος είναι απολύτως επικίνδυνη. Η πολιτική είναι χρέος σαν προανειλλημένη δέσμευση. Έχει διαρκή αξιολόγηση από τον πλέον σκληρό κριτή, τον πολίτη. Έχει διαρκείς προκλήσεις που σε καλούν να τις κερδίσεις. Τροφοδοτεί την προσωπική υπεραξία αλλά και τον προσωπικό εγωισμό του πολιτικού. Εκεί βρίσκεται το μεγάλο στοίχημα. Να μη μείνει ο πολιτικός στο εγώ αλλά να υπηρετεί το εμείς. Τελικά η πολιτική είναι περισσότερο επικίνδυνη από μια γυναίκα και ασφαλώς πιο…πολυέξοδη!
ΕΡ.: Ιατρική ή πολιτική; Ποια από τις δύο είναι η μεγαλύτερη αγάπη; Και ποια προσφέρει τις μεγαλύτερες συγκινήσεις;
Κ.Μ.: Τόσο διαφορετικές με λίγα απόλυτα κοινά σημεία. Και οι δύο υπηρετούν τον άνθρωπο άρα θέλουν αξιακό σύστημα ισχυρά δομημένο. Και οι δύο θέλουν γερά αντανακλαστικά ιδίως όταν συγκρίνουμε πολιτική vs χειρουργική. Και οι δύο συχνά απαιτούν δύσκολες αποφάσεις. Στην ιατρική όμως είσαι μόνος με τους ασθενείς σου, είσαι ο «Θεός» τους και σε ακούν χωρίς αντίρρηση. Στην πολιτική πρέπει να συνεργάζεσαι με ανθρώπους που μπορεί ακόμα και να μην εκτιμάς…, άρα δεν είσαι μόνος σου. Οι άνθρωποι δεν είναι πελάτες…. Είναι μόνιμοι κριτές. Είναι συχνά καχύποπτοι, όχι άδικα βέβαια και πάντα απαιτητικοί. Έτσι τους μάθαμε. Τελικά δεν μπορώ να διαλέξω. Το αφήνω στη μοίρα.
ΕΡ.: Κάνοντας έναν απολογισμό, τελικά πιστεύετε ότι αξίζει τον κόπο να ασχολείται κανείς με την πολιτική;
Κ.Μ.: Η πολιτική δεν πρέπει να έχει απολογισμό με υπολογιστική μέθοδο κόστους ή ωφέλειας. Η πολιτική είναι τρόπος ζωής, είναι συμπυκνωμένο αξιακό σύστημα που όμως πρέπει διαρκώς να επαληθεύεται. Την πολιτική την ασκείς μόνο επειδή εμπνέεσαι ή εμπνέεις. Ποτέ όμως για να εξαργυρώσεις τον κόπο σου.
ΕΡ.: Πως «βλέπετε» τον Κώστα Μαρκόπουλο μετά από 10 χρόνια;
Κ.Μ.: Στα 59 δηλαδή. Δεν μπορώ να προβλέψω εύκολα. Θέλω να είμαι υγιής, ίσως και παππούς! Θέλω να κοιτάζω πίσω στο παρελθόν μου χωρίς να ντρέπομαι και να έχω κουράγιο να κάνω όσα έχουν μείνει ανικανοποίητα… Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο…
ΕΡ.: Πολιτική και ψέμα. Σχέση αγάπης;
Κ.Μ.: Σχέση παρεξηγημένη. Σχέση χωρίς αμοιβαιότητα. Δεν είναι όλοι οι πολιτικοί ψεύτες ούτε όλοι οι ψεύτες πολιτικοί. Αλλά οι απαιτήσεις είναι τεράστιες από τους πολιτικούς. Και η αρνητική τους φήμη, σχολιασμός των αστοχιών ξεπερνάει τις επιτυχίες. Μένουν και σχολιάζονται τα κακά… Βέβαια υπάρχουν επαγγελματίες καιροσκόποι και απατεώνες στην πολιτική. Ας φροντίσουν οι πολίτες να τους διακρίνουν και να τους αφανίζουν. Έχουν το προνόμιο αυτό με το σταυρό προτίμησης. Για αυτό η επιτυχία στην πολιτική είναι η διάρκεια της πολιτικής επίγευσης.
ΕΡ.: Ποια είναι η μεγαλύτερη υπέρβαση που έχετε κάνει στη ζωή σας;
Κ.Μ.: Η υποχρέωση μου να σιγήσω, όσο ήμουν Υπουργός, στο λάθος δρόμο που είχε πάρει η κυβέρνηση της ΝΔ. κάτι που δεν προτίθεμαι να κάνω πλέον για τη σημερινή ΝΔ αν δω το λάθος δρόμο. Τώρα όμως ξέρω τις συνέπειες της σιγής και έτσι δε θα το κάνω.
ΕΡ.: Υπάρχουν όνειρα που δεν έχετε πραγματοποιήσει;
Κ.Μ.: Ήθελα πάντα να πάω στο χωριό του Αι Βασίλη στη Λαπωνία. Δεν το έκανα. Ούτε τώρα μπορώ… δεν θέλουν τα παιδιά μου. Το θεωρούν τόσο ψεύτικο. Ακόμη και τα παιδιά έχουν τόσο επικίνδυνα εκλογικευτεί.
ΕΡ.: Μέρες αγάπης και το δικό σας μήνυμα είναι…
Κ.Μ.: Αλληλεγγύη μεταξύ μας και ανοχή στον διπλανό μας. Οι εποχές που ζούμε τα θέλει και τα δύο. Όλοι μαζί θα πετύχουμε αλλά…για να γίνει αυτό, πρέπει να μείνουμε μαζί… και οι μόνες προϋποθέσεις είναι δύο. Πρώτον να ανεχόμαστε τους άλλους και να βρίσκουμε τη δύναμη να συνυπάρχουμε στη γειτονιά ή τη δουλειά. Και δεύτερον, να αλληλοστηριζόμαστε έστω στα ελάχιστα ζωτικά γεγονότα της ζωής. Να μπαίνουμε στη θέση του άλλου όταν εκείνος δυστυχεί και να σκεφτόμαστε τι θα θέλαμε να μας δώσει η ζωή στη θέση αυτή. Η παγκόσμια κρίση έφερε δύο παγκόσμιους πολέμους επειδή οι λαοί δεν είχαν ανοχή και αλληλεγγύη. Έτσι στήθηκε το ιδεολογικό υπόβαθρο του ολοκαυτώματος των Εβραίων. Και επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται σε άλλους χρόνους και τόπους, ας δυναμώσουμε τις αξίες αυτές…
