Στα τόσα που έχουν ειπωθεί από πλευράς της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της κρίσης αξίζει να σταθούμε σε δύο , διαρκώς επαναλαμβανόμενες τις τελευταίες ημέρες , δηλώσεις του πρωθυπουργού για τη ψήφιση του μεσοπροθέσμου : « ή εφαρμόζουμε τις πολιτικές των μνημονίων ή χρεοκοπούμε…» και για τις υποθήκες που ζητούν οι δανειστές μας : « δεν μπορούμε να δεχτούμε όρους υποτιμητικούς για τη χώρα μας».
Δυστυχώς όμως πριν ακόμη «στεγνώσει το μελάνι» , παρότι όλα τα ψηφίσαμε και όλα τα δεχτήκαμε , ήρθε ο «πληθωρικός» τσάρος της οικονομίας Βαγγέλης Βενιζέλος να μας προσγειώσει σ΄αυτό που πολλοί προβλέψαμε : ΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ( οι επιθετικοί προσδιορισμοί ,όπως επιλεκτική , είναι δευτερεύουσας σημασίας ) .
Είναι να αναρωτιέται κανείς : Υπάρχει έστω κι ένας πολίτης που θα υποθηκεύσει το σπίτι του για να πάρει ένα δάνειο , που γνωρίζει εκ των προτέρων ότι δεν μπορεί να το αποπληρώσει κι όταν έρθει αυτή η ώρα θα το χάσει; Ασφαλώς όχι , εκτός αν πρόκειται για ανόητο ή για πρόσωπο με τάσεις οικονομικής αυτοχειρίας . Κι όμως μια τέτοια κίνηση ετοιμάζεται να κάνει η κυβέρνηση με ένα νέο δάνειο μαμούθ για να πληρωθούν τα προηγούμενα , με την ιδιαιτερότητα βεβαίως των ενυπόθηκων διασφαλίσεων , που όταν θα έρθει η ώρα της αποπληρωμής ασφαλώς και θα χρησιμοποιηθούν. Αυτή τελικά είναι η επιλεκτική χρεοκοπία του κ. Βενιζέλου.
Και βέβαια το τελικό ερώτημα είναι : Αφού γνωρίζει η κυβέρνηση ότι το πρόγραμμα που κλήθηκε να εφαρμόσει δεν βγαίνει , γιατί οδηγείται στην υποθήκευση του μέλλοντος της χώρας μας ;
Η προσφυγή στις εκλογές αποτελεί πλέον τη μόνη λύση .
