Θα τα εξηγήσουμε σε... απλά γαλλικά: οι Γάλλοι θέλουν revanche για το πάθημα του 2005 στο αποψινό rendez-vous με την Εθνική, αλλά εκείνη με τη σειρά της θέλει να έχει ένα... deja vu των επιτυχιών των προηγούμενων ετών επί των tricolore για να μην πει au revoir στην τετράδα.
Δίχως το βάρος ενδεχόμενης επιτυχίας να βαραίνει τα πόδια των παικτών, από τη στιγμή που έχει εξασφαλίσει την παρουσία της στην οκτάδα, η «επίσημη αγαπημένη» στοχεύει σε μία ακόμη υπέρβαση, που σύμφωνα με τον Ηλία Ζούρο θα ισοδυναμεί με μετάλλιο.
Ο αντίπαλος είναι φαβορί, αλλά δεν φοβερίζει... Η πίστη στις τάξεις της ομάδας είναι διάχυτη πως η νίκη είναι εφικτή, αλλά υπό όρους. Ποιοι είναι αυτοί; Να αποδώσει η Εθνική στο μάξιμουμ, όχι για 10, 15 ή 20 λεπτά, αλλά για τουλάχιστον 30, να παίξει την άμυνα που ξέρει και μπορεί, να περιορίσει τον Τόνι Πάρκερ αλλά όχι μόνο αυτόν, να ελέγξει τα ριμπάουντ για να μην επιτρέψει στους αθλητικούς Γάλλους να τρέξουν, να έχει καλά ποσοστά ευστοχίας στην επίθεση και να μη χάσει την αυτοσυγκέντρωση και το καθαρό μυαλό της. Αρκετές, λοιπόν, οι προϋποθέσεις, αλλά η αποστολή είναι δύσκολη και θα χρειαστούν όλα τα παραπάνω για να έρθει η πρόκριση της Εθνικής στην τετράδα του Ευρωμπάσκετ για τέταρτη συνεχή διοργάνωση.
Η ήττα δεν σημαίνει καταστροφή. Απλώς θα συνιστά μία χαμένη ευκαιρία. Γιατί-προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της πρόκρισης στο προολυμπιακό τουρνουά-υπάρχει και δεύτερη ευκαιρία, μέσω του πρώτου αγώνα κατάταξης, την Παρασκευή με τον ηττημένο του άλλου αυριανού προημιτελικού μεταξύ Ρωσίας και Σερβίας (21:00). Όμως ουδείς στις τάξεις της «επίσημης αγαπημένης» δεν επαναπαύεται σε αυτό το... μαξιλαράκι. Εδώ που φτάσαμε, όλοι θέλουν να αρπάξουν την ευκαιρία για να βρεθούν στον ημιτελικό της Παρασκευής (με το νικητή του Ρωσία-Σερβία) και να αποκτήσουν δικαίωμα να ονειρεύονται το βάθρο.
NOVAΣΠΟΡFM
