Στις εκλογές 17 Ιουνίου, ο ελληνικός λαός έκανε ένα ακόμα βήμα στην
κατεύθυνση μιας μεγάλης ειρηνικής ανατροπής. Της ακύρωσης των μέτρων του
Μνημονίου. Είπε και πάλι ένα ηχηρό ΟΧΙ στα σχέδια δήμευσης του εισοδήματος του
και της δημόσιας περιουσίας και μετατροπής της χώρας σε ένα άθλιο πολιτικό
προτεκτοράτο. Με την ενίσχυση του ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε στα πρόθυρα της εξουσίας την
Αριστερά, δίνοντας ουσιαστικό νόημα στην αποδοκιμασία του «Μνημονίου». Παρ' ότι
δεν πέτυχε την «πρωτιά» έβαλε παρακαταθήκη και γερά θεμέλια για κατάκτηση της
στο εγγύς μέλλον.
Η νέα κυβέρνηση όμηρος της «τρόϊκα» δεν πρόκειται να αλλάξει το «Μνημόνιο» ακόμα κι αν πετύχει μικρή παράταση του χρόνου εφαρμογής. Η υλοποίηση του οδηγεί μοιραία σε φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, τόσο με περικοπές μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων (μετενέργειας), κά, όσο με το ξεπούλημα όλων των δημοσίων επιχειρήσεων και καλύτερων «φιλέτων» της δημόσιας περιουσίας. Η οργάνωση της πάλης κατά της πολιτικής δήμευσης και εξανδραποδισμού του ελληνικού λαού, η συγκρότηση μετώπων αντίστασης και κοινής δράσης των λαϊκών δυνάμεων, η δημιουργία δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης και στήριξης των αδύναμων στρωμάτων, αποτελεί πρώτιστο πολιτικό καθήκον της συγκυρίας.
Η νέα κυβέρνηση όμηρος της «τρόϊκα» δεν πρόκειται να αλλάξει το «Μνημόνιο» ακόμα κι αν πετύχει μικρή παράταση του χρόνου εφαρμογής. Η υλοποίηση του οδηγεί μοιραία σε φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, τόσο με περικοπές μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων (μετενέργειας), κά, όσο με το ξεπούλημα όλων των δημοσίων επιχειρήσεων και καλύτερων «φιλέτων» της δημόσιας περιουσίας. Η οργάνωση της πάλης κατά της πολιτικής δήμευσης και εξανδραποδισμού του ελληνικού λαού, η συγκρότηση μετώπων αντίστασης και κοινής δράσης των λαϊκών δυνάμεων, η δημιουργία δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης και στήριξης των αδύναμων στρωμάτων, αποτελεί πρώτιστο πολιτικό καθήκον της συγκυρίας.