Το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Χαλκίδας, κατά την έκτακτη συνεδρίασή του στις 30-10-2012, αποφάσισε την αποχή των Δικηγόρων-μελών του από τα καθήκοντά τους, σήμερα Πέμπτη 1 Νοεμβρίου και Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012, σε ένδειξη διαμαρτυρίας έναντι των φημολογούμενων νομοθετικών ρυθμίσεων, ιδίως δε αυτών που άπτονται της παράστασης των Δικηγόρων κατά την υπογραφή συμβολαίων, επισημαίνοντας τον πλήρως ασύμβατο χαρακτήρα τους με τις προβλέψεις του δικαιϊκού μας συστήματος και εν γένει του νομικού μας πολιτισμού.Είναι πλέον εμφανές ότι –υπό την απειλή τάχα μη εκταμίευσης της επόμενης δόσης– εγχώριοι κύκλοι ιδιοτελών συμφερόντων ενεργοποιούνται εκ νέου και θέτουν και πάλι ζήτημα συμβολαίων και κατάργησης της υποχρεωτικής παράστασης Δικηγόρου όσον αφορά στην πλευρά του πωλητή, υπό το μανδύα δήθεν πιέσεων εκ μέρους της τρόικας με πρόσχημα την αναγκαιότητα τάχα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Ωστόσο, αυτή η προσπάθεια των εξωθεσμικών παραγόντων και των εγχώριων συνεργατών τους να επιφέρουν τις -κατ΄αυτούς και μόνο-απαραίτητες «μεταρρυθμίσεις», καταλήγει να ισοδυναμεί με κλονισμό της ασφάλειας δικαίου και των συναλλαγών, σε βάρος εντέλει των συμφερόντων των πολιτών, με στόχο την εξυπηρέτηση ακατανόητων και ασύμβατων με τους κανόνες της λογικής και της αγοράς στόχων, αγνοώντας – ή καλύπτοντας τεχνηέντως – τα ισχύοντα επί των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών.
Στο πλάισιο αυτό, επισημαίνουμε ότι η ιδιότητα του Δικηγόρου ως συλλειτουργού στη διαδικασία εφαρμογής του δικαιϊκού μας συστήματος και η αναγκαιότητα περιφρούρησης και διαφύλαξης της ασφάλειας των συναλλαγών αναδεικνύουν τον υψηλό ρόλο που καλείται να διαδραματίσει παριστάμενος κατά τη σύνταξη και υπογραφή συμβολαίων προς εκπροσώπηση των συμβαλλόμενων μερών. Η διαδικασία αυτή είναι εκ της φύσεώς της άμεσα συνδεδεμένη με λεπτομερειακά ζητήματα νομικού χαραχτήρα, η επεξεργασία και η επίλυση των οποίων προϋποθέτει την ειδική κατάρτιση και τις γνώσεις ενός Δικηγόρου, η συμμετοχή του οποίου παρέχει ασφαλιστική δικλείδα σύμφωνης με το νόμο διεκπεραίωσης της σχετικής διαδικασίας. Επιπρόσθετα, το εμπράγματο δικαίωμα της κυριότητας επί ακινήτων συνεπάγεται -όχι σπάνια- την επιβάρυνσή του με σειρά εμπράγματων βαρών (και μάλιστα κληρονομητών και μεταβιβάσιμων), η ύπαρξη των οποίων επηρεάζει στο μέγιστο βαθμό τη διαδικασία μεταβίβασης των ακινήτων. Για το λόγο αυτό η καταγραφή και επισήμανσή τους καθίσταται επιτακτική έτσι ώστε να προστατευθεί η ασφάλεια των συναλλαγών και να αποφευχθούν περιουσιακές μετακινήσεις με υψηλότατο πολλές φορές οικονομικό διακύβευμα, δίχως να έχει προηγηθεί η απαραίτητη περίσκεψη και η συνολική –από την άποψη της νομικής κατάστασης- θεώρηση του μεταβιβαζόμενου ακινήτου.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τη μη λειτουργία -με αποκλειστική ευθύνη της Πολιτείας και παρά την πάροδο τόσων ετών- Κτηματολογίου και Δασολογίου, με όλες τις γνωστές αδιαφανείς διαδικασίες και κακοδιαχειρίσεις της δημόσιας περιουσίας που αυτή συνεπάγεται, καθιστούν ακόμα πιο επισφαλή τη διαδικασία των εμπράγματων μεταβολών επί ακινήτων, αναδεικνύοντας -περισσότερο από ποτέ- την αναγκαιότητα σύμπραξης των Δικηγόρων ως νομικών παραστατών και θεματοφυλάκων των δικαιωμάτων των συμβαλλομένων μερών.
Καλούμε την Ελληνική Πολιτεία και το αρμόδιο Υπουργείο -το οποίο αντιλαμβανόμαστε ως φυσικό μας σύμμαχο στην κοινή προσπάθεια για αναμόρφωση της Δικαιοσύνης και κατοχύρωση των θεσμών- να αντιταχθούν με τον πλέον έντονο και θεσμικά προβλεπόμενο τρόπο στην καταστρατήγηση βασικών δικαιϊκών προβλέψεων σύμφυτων με το νομικό μας πολιτισμό και σύμφωνων με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά νομικά δεδομένα.
Η επιχειρούμενη απαξίωση του θεσμού της Δικαιοσύνης και των Δικηγόρων ως συλλειτουργών στην απονομή της στο βωμό της ικανοποίησης οικονομικών συμφερόντων πολυεθνικών εταιρειών και λοιπών ισχυρών παραγόντων, θα βρει αντιμέτωπο σύσσωμο το δικηγορικό και νομικό κόσμο της χώρας.
