Δεν είναι ευγενικό να επιχαίρει κανείς για την ανώμαλη
προσγείωση των φίλων μας των συριζαίων. Όμως λόγοι δεοντολογίας επιβάλουν να
υπενθυμίσουμε ότι όποιος παρακολουθεί το eviatop χωρίς παρωπίδες και "κομματική εμπάθεια" δεν μπορεί παρά να θυμηθεί ότι από την αρχή
γράφαμε για την νόσο της διάσπασης που ενδημεί στα αριστερά κόμματα. Ακόμα
εγκαίρως γράψαμε ότι ο Τσίπρας έχει μια ευκαιρία να στήσει ένα κεντροαριστερό
πόλο αφήνοντας κατά μέρος τις ακραίες
ανεδαφικές απόψεις. Και βέβαια λίγο πριν το βλακώδες και εν τέλει άσκοπο
δημοψήφισμα γράφαμε ότι σε κάθε περίπτωση ο Α. Τσίπρας θα είναι χαμένος
Το πολιτικό σύστημα είναι
ξεχαρβαλωμένο και μπορεί να δει κανείς με γυμνό μάτι ποια από σημερινά
κόμματα έχουν αντίκρισμα στην Κοινωνία και ποια όχι και θα πρέπει να εκλείψουν
καθώς έκλεισε ο ιστορικός τους κύκλος.
Το βέβαιον είναι ότι χρειάζεται ένας κεντροδεξιός πόλος χώρος που θα καλυφθεί από την Νέα δημοκρατία
μόλις εκλέξει νέο αρχηγό και στραφεί και πάλι στον καραμανλικής έμπνευσης
μεσαίο χώρο. Ο έτερος πόλος είναι στο χέρι του πρωθυπουργού να τον
επανασυστήσει και να ηγεμονεύσει σε αυτόν.
Τώρα που ο σύριζα τριτοτομήθηκε σε προεδρικούς, πλατφόρμες
και Ζωηϊκούς είναι καιρός και οι δικοί
μας από τους δυο βουλευτές έως και τον τελευταίο που βρισκόταν στο κόμμα πριν την 25
Ιανουαρίου (οι μετά δεν μας αφορούν εδώ αφού είναι είτε περαστικοί είτε φορείς
μιας άλλης αντίληψης ξένης προς τον αριστερό παλιμπαιδισμό και δονκιχωτισμό των συριζαίων ) να πάρουν θέση έντιμα και
ειλικρινά και είναι ευχάριστο που κάποιοι το έκαναν 'ήδη.
Δεν χρειάζεται κλείνοντας να κάνουμε μνεία σε πολιτικές
καρικατούρες που ανιστόρητα
σφετερίζονται λέξεις, φράσεις και
ιστορικές στιγμές που σε καμία περίπτωση
δεν αναλογούν στην σημερινή κατάσταση. Ούτε SS έχουμε σήμερα, ούτε Δεκεμβριανά
συνέβησαν.
