Εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας στον αγώνα των συναδέλφων στα
Τσιμέντα Χαλκίδας που αγωνίζονται για το δικαίωμα στη δουλειά. Από αυτό τον
αγώνα βγαίνουν πολύτιμα συμπεράσματα που πρέπει να αξιοποιήσει το
συνδικαλιστικό κίνημα και Εργατική Τάξη συνολικά.
Οι συνάδελφοι δίνουν μια μάχη απέναντι στις μεθοδεύσεις τις
εργοδοσίας προκειμένου να θωρακίσει την κερδοφορία της. Το ουσιαστικότερο
συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι τα συμφέροντα εργατών και καπιταλιστών είναι
αντίθετα. Η εργοδοσία δε διστάζει να σταματήσει την παραγωγή σε ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο, το οποίο
βρίσκεται σε άριστη τοποθεσία για το προϊόν που παράγει. Τα σχέδιά της
προέβλεπαν ότι τα συμφέροντά της ικανοποιούνται με αυτό τον τρόπο, παρόλο που
την ίδια στιγμή υπάρχει ο εξοπλισμός, η πρώτη ύλη και το εργατικό δυναμικό για
να το δουλέψει.
Αποδεικνύεται έτσι πόσο ψευδεπίγραφες είναι οι ελπίδες που
πουλάνε στο λαό η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ότι διέξοδος στα
προβλήματα της εργατικής τάξης και του λαού, είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη και
οι επενδύσεις. Η εταιρεία παρόλο που έχει κάνει επενδύσεις στο συγκεκριμένο
εργοστάσιο, δεν το λειτουργεί γιατί αυτή τη στιγμή με αυτό τον τρόπο κρίνει
ότι, με βάση προφανώς και άλλους σχεδιασμούς, αυτό θα υπηρετήσει καλύτερα την
κερδοφορία της.
Οι εργαζόμενοι που δίνουν τη μάχη μπορούν σήμερα να δουν
καλύτερα το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ, σαν ένωση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Το
ευρωπαϊκό δικαστήριο όχι μόνο έδωσε δίκιο στην εταιρεία, αλλά έβγαλε και μια
απόφαση που θα αξιοποιηθεί ενάντια στις ζωές όλων των εργαζομένων της Ευρώπης.
Χωρίς περιστροφές απάντησαν ότι είναι δικαίωμα του εργοδότη να απολύει και
προσλαμβάνει όποτε θέλει. Πως ακόμα και το αυξημένο όριο απολύσεων που υπάρχει
στην Ελλάδα εμποδίζει την ελεύθερη επιχειρηματική δράση. Έφτασαν να βγάλουν
στην ουσία το συμπέρασμα, ότι το να μπει φρένο στο πέταγμα των εργαζομένων στο
δρόμο, καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα του εργοδότη!! αφού δεν τον αφήνει να
αξιοποιήσει όπως θέλει την περιουσία του. Αυτή η απόφαση αμφισβητεί τελικά όχι
μόνο το δικαίωμα στην εργασία αλλά συνολικά το δικαίωμα να αγωνίζεται και να
απαιτεί η εργατική τάξη ανθρώπινους όρους δουλειάς.
Απέναντι σε αυτές τις λογικές οι εργαζόμενοι μπορούν και
πρέπει να αντιτάξουν το δικό τους δίκιο. Έχει έρθει η ώρα μπει στην άκρη κάθε
λογική αναμονής, μοιρολατρίας, απογοήτευσης που μας καλλιεργούν και να μπουν
μπροστά οι δικιές μας ανάγκες. Να μη συμβιβαστούμε άλλο με τη φτώχεια και τη
ζωή χωρίς δικαιώματα. Το εργατικό κίνημα πρέπει να σημάνει το σύνθημα της
αντεπίθεσης απέναντι στο σάρωμα των εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων. Δεν είναι
δικό μας πρόβλημα τα χρέη τους, οι ανταγωνισμοί τους και η ανάπτυξή τους, όπως
κι αυτούς δεν τους απασχολεί πως ζούμε εμείς και οι οικογένειές μας.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ
ΥΠΟΣΤΕΙ, ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ!
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ,
ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!
Καλούμε κάθε συνδικαλιστική οργάνωση να συμμετάσχει στη μεγάλη
πρωτοβουλία Ομοσπονδιών, σωματείων και Εργατικών Κέντρων που καλούν σε μάχη για
υπογραφή συλλογικών συμβάσεων. Να στηρίξουν το κάλεσμα και την πρόταση νόμου
που καταργεί κάθε αντεργατικό μέτρο και κάθε μείωση μισθών και συντάξεων. Να
αξιοποιηθεί από τον καθένα στο χώρο του, αλλά και από ολόκληρη την εργατική
τάξη και το λαό για να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει.
