Tα λόγια είναι πολύ φτωχά ,όταν μιλούν οι εικόνες..
Δε θα αναλύσω από εδώ τα αίτια του φαινομένου των βανδαλισμών.. Όμως, εδώ και καιρό αντιμετωπίζουμε ΟΛΝΕ και Δήμος, αυτή την τρομερή κατάσταση της καταστροφής της περιουσίας όλων μας... Παγκάκια σπασμένα και πεταμένα στη θάλασσα, ο ξύλινος φράκτης της παιδικής χαράς στο Πάρκο Μπουρνιά άπειρες φορές σπασμένος και παρά την άμεση επέμβαση της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου, ξανακατεστραμμένος..
Οι στύλοι φωτισμού ξεριζωμένοι και οι λάμπες σπασμένες την επομένη αφότου τις αλλάξαμε...
Οι συνεχείς εκκλήσεις Δήμου και ΟΛΝΕ για περισσότερη αστυνόμευση δεν αρκούν για να μειωθεί το φαινόμενο...
Πρέπει μόνοι μας, εμείς οι πολίτες, να περιφρουρήσουμε τα δημόσια αγαθά.. Και φυσικά την ασφάλεια όλων μας...
Πρέπει να τα αγαπήσουμε...
Κι αν έχουμε οργή, να τη διοχετεύσουμε σε πραγματικούς αγώνες...Και δημιουργικούς...
Γιατί αυτή η πέτρα που με τόση οργή έσπασε το στήλο φωτισμού στο λιμενοβραχίονα Καρύστου, εκτός από την προφανή ζημιά, αφήνει και γυαλιά που χάσκουν πάνω από τα κεφάλια των ανυποψίαστων περαστικών...
Δε μας φταίνε πάντα οι άλλοι...
Καλό είναι να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε ο καθένας ξεχωριστά, για το καλό όλων...
