Με 22 εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς μικρής αναγνωρισιμότητας στο νέο κυβερνητικό σχήμα, με ελλιπή εκπροσώπηση μεγάλων περιφερειών και νομών, με την πλήρη αποξένωση των τοπικών οργανώσεων της ΝΔ από την Πειραιώς, την πανδημία και την οικονομία να αποτελούν απειλή και, φυσικά, τους Τούρκους να καιροφυλακτούν, δεν υπάρχει σκέψη για εκλογές από τον Κυριάκο. «Κάθε θαύμα τρεις μέρες, το μεγάλο τέσσερις», λέει ένα από τα θέσφατα της ελληνικής λαϊκής σοφίας. Αλλά αν κρίνουμε από τον ανασχηματισμό που ανακοίνωσε το πρωί της Δευτέρας το Μαξίμου, φαίνεται ότι το «θαύμα» του Κυριάκου Μητσοτάκη θα πάρει μερικά 24ωρα ακόμη μέχρι η πολιτική επήρειά του να αρχίσει να καταλαγιάζει. Μέχρι τότε, θα συνεχίζεται η κουβέντα για τα κρυφά μηνύματα της νέας σύνθεσης του κυβερνητικού σχήματος. Θα αναρωτηθεί, επίσης, γιατί οι πολυπληθείς νομοί της Αχαΐας των 4 βουλευτών ή αντίστοιχα της Λάρισας των 3 εκλεγμένων πολιτικών ή της Εύβοιας των 3 εκλεγμάνων δεν άξιζαν ούτε θέση υφυπουργού. Θα απορήσει, τέλος, γιατί από την υπο-εκπροσωπούμενη στο Υπουργικό Συμβούλιο Πελοπόννησο δεν υπάρχει ούτε για δείγμα ένας υπουργός/υφυπουργός που να προέρχεται από την παραδοσιακά «γαλάζια» Λακωνία ή από την Μεσσηνία των 4 βουλευτών και του ενός τέως πρωθυπουργού. Αντίθετα, βγάζει μάτι η προτίμηση σε πολιτικά στελέχη από τη γενέτειρα του πρωθυπουργού, την Κρήτη, που μέχρι την περασμένη Δευτέρα είχε έναν υπουργό/υφυπουργό για κάθε νομό της (σ.σ. τον Ηρακλειώτη Λευτέρη Αυγενάκη στο Πολιτισμού και Αθλητισμού, τον Λασιθιώτη Γιάννη Πλακιωτάκη στο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, τον Ρεθυμνιώτη Ιωάννη Κεφαλογιάννη στο Υποδομών και Μεταφορών και τον Χανιώτη Βασίλη Διγαλάκη που τελικά έχασε τη θέση του υφυπουργού στο Παιδείας).
