Το μοτίβο γνωστό, πρώτα δυσφημούμε ένα (κρατικό) περιουσιακό στοιχείο, μετά ακολουθεί περίοδος διαβεβαιώσεων και «στάχτης στα μάτια» και στο τέλος ο «ξαφνικός θάνατος». Και ω του θαύματος! Αυτό που ξεφορτωθήκαμε «μπιτ παρά» αποδεικνύεται στα χέρια του νέου ιδιοκτήτη η «κότα με τα χρυσά αυγά». Η συνήθης ιστορία των ελληνικών ιδιωτικοποιήσεων...* Για τη ΛΑΡΚΟ, που δε θα μπορούσε να ξεφύγει από τον κανόνα, υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες ετών από κόμματα και διοικήσεις. Οι μόνοι που δεν φταίνε είναι αυτοί που σήμερα πληρώνουν το μάρμαρο, οι απλοί εργαζόμενοι. Πρόγραμμα «κρεμάλα» το χαρακτήρισε ο πρόεδρος των 1080 περίπου εργαζομένων καθώς προβλέπει ξαφνικές απολύσεις για όλους, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για τον επενδυτή να προσλάβει -με άγνωστους όρους και συμβάσεις- όσους αργότερα επιθυμεί. Και η κίνηση με ιδιαίτερο συμβολισμό αναλγησίας είναι το ξεσπίτωμα που απαιτείται όσων από τους εργαζόμενους έμεναν στον οικισμό χρόνια τώρα!
Όσοι ονειρεύτηκαν ανάπτυξη και επενδύσεις με ανθρώπινο πρόσωπο για όλους μπορούν να ξυπνήσουν: η δεξιά δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο...
* Πρόσφατο τρανταχτό παράδειγμα το κτίριο της παλιάς καπνοβιομηχανίας «Κεράνη» που εκπλειστηριάστηκε από το Δημόσιο για 5.500.000 ευρώ σε εταιρία Ισραηλινών συμφερόντων και τώρα θα μπορούσε να αγοραστεί ξανά (με μάλλον φωτογραφική διάταξη) από το Δημόσιο για ποσό έως 80.954.000 ευρώ !
