Με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ στο στόμα ψήφισαν «δαγκωτό» την Κυριακή. Με αυτή την έννοια, οι 150.000 ψήφοι είναι μήνυμα στον Μητσοτάκη, αλλά και επιτυχία του Τσίπρα, ο οποίος μετέτρεψε μια κομματική διαδικασία σε πολιτικό γεγονός. Πλέον το αίτημα για εκλογές δεν είναι του Τσίπρα (ούτε καν του Ανδρουλάκη). Είναι των 170.000 (στους οποίους μπορούν να προστεθούν και οι 180.000 του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ.). Το αίτημα για εκλογές μετεβλήθη πλέον σε κοινωνικό πρόταγμα. Και κανείς πολιτικός αρχηγός δεν μπορεί να το αποσύρει.
Η μπάλα είναι στο γήπεδο του Μητσοτάκη, ο οποίος βρίσκεται
στην Αμερική (και άφησε τον Μαρινάκη να τσακώνεται με τον ΣΥΡΙΖΑ για τους
13χρονους που γράφει στην ΟΝΝΕΔ και στη ΜΑΚΙ). Ο πρωθυπουργός πήγε στην
Ουάσιγκτον επαναπαυμένος στη διαβεβαίωση Νούλαντ ότι στην παρούσα φάση οι ΗΠΑ
δεν θέλουν πολιτική αβεβαιότητα στην Ελλάδα - άρα πρέπει να τους τα δίνει όλα
απλώς και μόνο για να επιβιώνει πολιτικά.
Ο πρωθυπουργός κέρδισε δύο μήνες κοινωνική ανοχή υποσχόμενος
φτηνότερο λογαριασμό της ΔΕΗ. Ταυτόχρονα όμως έχει δεσμευτεί σε όσους μπήκαν
στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ για επιτοκιακή απόδοση 6%-7%
ετησίως για πέντε χρόνια. Τούτων δοθέντων, το ερώτημα δεν είναι πώς θα κρατήσει
χαμηλά τους λογαριασμούς, αλλά για πόσο. Γιατί αν επιρρίψει το κόστος των
χαμηλών λογαριασμών στη ΔΕΗ και τους άλλους παραγωγούς ενέργειας, θα
πυροδοτήσει κρίση στην οικονομία λόγω της αφερεγγυότητάς του.
Υπενθυμίζουμε ότι σήμερα ουδείς στον κόσμο εμπιστεύεται
λεφτά στον Μητσοτάκη. Την τελευταία φορά που ζήτησε (εκδίδοντας ομόλογο), πήγε
για 2 δισ., έχοντας στόχο να μαζέψει κάτι παραπάνω από 3 δισ. και μάζεψε μόλις
1,5. Μετά μπήκε στην τρύπα του. Και έρχονται εκλογές, στις οποίες χρειάζεται
τουλάχιστον 5 δισ. για να δώσει υποσχέσεις. Πού θα τα βρει; Τα αδιέξοδα είναι
που θα φέρουν ακόμα πιο κοντά τις εκλογές.
