Μόνο με κατώτατο μισθό, τουλάχιστον στα 826 ευρώ μεικτά, μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι υπάρχει τουλάχιστον τιμαριθμική αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού.
Γράφει ο Κώστας Δ. Τσουκαλάς
Μέσα στην εβδομάδα αναμένεται η εισήγηση του υπουργού Εργασίας για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού. Μάλιστα, αρχικά είχε προαναγγελθεί ότι την ανακοίνωση του νέου κατώτατου μισθού θα κάνει πανηγυρικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός πριν προκηρύξει τις εκλογές.
Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών ανέβαλλε τις ανακοινώσεις και ακύρωσε την ένταξη της ανακοίνωσης στον προεκλογικό σχεδιασμό.
Ενόψει των ανακοινώσεων, ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε πως «ο κατώτατος μισθός δεν θα έχει το 8 μπροστά», δηλαδή δεν θα φτάσει τα 800 ευρώ. Μάλιστα για να αιτιολογήσει την απόφαση του ισχυρίστηκε πως «Τα 800 ευρώ είναι μια αύξηση περίπου 12%. Ο πληθωρισμός ήταν στο 9,5%». Δεν ανέφερε όμως ότι η αύξηση στον κατώτατο μισθό λαμβάνει χώρα ποσοστιαία επί των μεικτών αποδοχών και επιδέχεται κρατήσεις ασφαλιστικών εισφορών υπέρ υγείας, υπέρ κύριας και επικουρικής σύνταξης και φόρο μισθωτών υπηρεσιών. Αντιθέτως το 9,64% του πληθωρισμού επιβαρύνει ολόκληρο χωρίς εκπτώσεις την τσέπη των μισθωτών. Συνεπώς, ο υπουργός απλά προσπαθεί με πυροτεχνήματα να αποκρύψει ότι η κυβέρνηση επιλέγει συνειδητά να μην προχωρήσει ούτε απλή τιμαριθμική αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού.
Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εμπλεκόμενοι φορείς ζητούν στην πλειοψηφία τους η αύξηση να κυμανθεί από 5% έως 10%. Συγκεκριμένα η ΓΣΕΒΕΕ προτείνει 770 – 784 ευρώ, ο ΣΕΤΕ 753 ευρώ, η ΕΣΕΕ 763 ευρώ, η Τράπεζα της Ελλάδος 780 ευρώ. Η ΓΣΕΕ, ζητά την μεγαλύτερη αύξηση στα 826 ευρώ μεικτά, περίπου στο 16% ώστε να ευθυγραμμιστεί με τον πραγματικό πληθωρισμό που κυμαίνεται σε αυτά τα επίπεδα.
Να θυμίσουμε ότι η χώρα μας βρίσκεται στην 13η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε ύψος κατώτατου μισθού. Σε σύγκριση με τις χώρες που δεν προέρχονται από το Ανατολικό μπλοκ, η Ελλάδα έχει τον χαμηλότερο μισθό.
Η αξία όμως των κατώτατων μισθών έχει μειωθεί έως και 19% λόγω της ακρίβειας βάσει πρόσφατης μελέτης της Συνομοσπονδίας. Ευρωπαϊκών Συνδικάτων που βασίζεται στα στοιχεία της Eurostat.
Oι συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό έχουν επιδεινωθεί λόγω της ραγδαίας μείωσης της αγοραστικής δύναμης. Η κυβέρνηση, έχει επιλέξει συνειδητά να μην παρέμβει στους έμμεσους φόρους, οι οποίοι πλήττουν δυσανάλογα πολύ τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, δημιουργώντας συνθήκες οικονομικής ασφυξίας για την κοινωνική πλειοψηφία.
Η Ελλάδα μαστίζεται από έναν δομικό πληθωρισμό σε ενέργεια, ρεύμα, τρόφιμα, υπηρεσίες και βασικά αγαθά και όχι πληθωρισμό της αύξησης της ζήτησης και της κατανάλωσης. Αντιθέτως παρατηρούμε έντονη μείωση στην κατανάλωση παρά την αύξηση που παρατηρήθηκε μετά τα lock down και δεν είχε συστημικά χαρακτηριστικά, αλλά έμοιαζε πιο πολύ με ελατηριακού τύπου ταλάντωση.
Η Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια αύξησε τον κατώτατο μισθό κάτω από τον μέσο όρο των αντίστοιχων αυξήσεων στην Ευρώπη. Τώρα φαίνεται, πως λόγω της κοινωνικής πίεσης αλλά και της έντασης της προεκλογικής περιόδου , θα υπάρξει μια μεγαλύτερη αύξηση αλλά όπως δήλωσε ο Υπουργός και αυτή δεν θα ακουμπά τον πραγματικό πληθωρισμό . Η επικείμενη αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού δεν θα αναπληρώνει τις απώλειες στην αγοραστική δύναμη λόγω της ακρίβειας, δεν θα απαντάει ρεαλιστικά και πειστικά στις ανάγκες της κοινωνίας. Είναι συμβατή με το σταθερό μοτίβο των επιλογών της κυβέρνησης, συνεχείς επιβαρύνσεις στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και ενισχύσεις με το σταγονόμετρο. Πάντα με τον στόχο η επικοινωνιακή υπεροπλία να διαμορφώνει μια εικονική πραγματικότητα και να θολώνει τις ευθύνες της κυβέρνησης.
Η αύξηση του κατώτατου μισθού, για να καλύπτει αυτές τις προδιαγραφές θα πρέπει να ενσωματώνει σε πραγματικές τιμές τουλάχιστον τον επίσημο πληθωρισμό. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι αυτός ανέρχεται στο 9,64%, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι αυτός επιβαρύνει σε καθαρές τιμές την αγοραστική δύναμη, ενώ η αύξηση στον μηνιαίο μισθό είναι μεικτή και υπόκειται σε φόρο μισθωτών υπηρεσιών και εισφορές. Το πρόσφατο παράδειγμα της κολοβής αύξησης των συντάξεων, κατέδειξε το ζήτημα. Ενώ ο πληθωρισμός είναι καθαρά 9,64%, χορηγήθηκε και μάλιστα όχι σε όλους μια αύξηση 7,75% επί των μεικτών αποδοχών. Μετά την αφαίρεση φόρων και εισφορών οι συνταξιούχοι κατάλαβαν ότι η μεσοσταθμική πραγματική και καθαρή αύξηση δεν υπερέβη το 5% σε όσους χορηγήθηκε.
Συνεπώς μόνο με κατώτατο μισθό, τουλάχιστον στα 826 ευρώ μεικτά, μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι υπάρχει τουλάχιστον τιμαριθμική αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού.
Ακόμα και αν δεν επιλεγόταν η αύξηση αυτή, θα έπρεπε ο εισαγωγικός κατώτατος μισθός να ανέλθει στα 800 ευρώ μεικτά. Παράλληλα θα πρέπει να ξεπαγώσουν οι τριετίες που μένουν παγωμένες στο μακρινό Μνημονιακό 2012. Οι νέες γενιές των σημερινών 35άρηδων plus, που μπήκαν στην αγορά εργασίας την προηγούμενη δεκαετία, δεν έχουν δει ποτέ να υπολογίζεται στις αποδοχές τους η προϋπηρεσία τους. Στερήθηκαν από νωρίς το μέλλον το οποίο ονειρεύτηκαν και παρακολουθούν ακόμα και σήμερα μια πολιτική ηλικιακού ρατσισμού που τους απαγορεύει να «χτίσουν» έστω και με χρονοκαθυστέρηση τη ζωή τους. Από τις πρώτες προτεραιότητες στον χώρο της εργασίας θα πρέπει να είναι, ως ελάχιστο δείγμα διαγενεακής αλληλεγγύης, η κατάργηση της διάταξης του 2012 που «πάγωνε» τις τριετίες και η προσμέτρηση της προϋπηρεσίας τους.
Η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία και ο δογματισμός της πλήρους αυτορρύθμισης της αγοράς έχει υποχωρήσει σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν μπορεί να παραμείνει ούτε στην Ελλάδα.
(Ο Κώστας Δ. Τσουκαλάς είναι δικηγόρος)
iEidiseis.gr
