Η
απλή αναλογική είναι το τελευταίο «δώρο» του ΣΥΡΙΖΑ στην
πατρίδα. Στον πρώτο γύρο, καθοριστικό ρόλο θα παίξει το μαγικό ποσοστό 34%
plus.
Το κατά πόσο θα αποκλίνει προς τα πάνω ή προς τα κάτω, θα
είναι σημαντικό πραγματολογικό στοιχείο εκτίμησης για το τι μέλλει γενέσθαι
στον δεύτερο γύρο. Ήδη όμως έχουμε πάρει μιαν ισχυρή γεύση του παρανοϊκού
κλίματος καθώς υπονομεύεται στρατηγικά η διαδικασία της «άδολης» συνεργασίας.
Είναι απλό: δεν τους ενδιαφέρει η χώρα αλλά το κόμμα.
Παρ’ όλα αυτά, οι πολίτες έχουν τον χρόνο και την δυνατότητα
να τα συνεκτιμήσουν όλα, να κάνουν έναν γενικό λογαριασμό και να αποφασίσουν. Η
ειρωνεία στις δημοκρατίες είναι ότι το τελικό αποτέλεσμα δεν το καθορίζουν μόνο
αυτοί που πάνε να ψηφίσουν αλλά και αυτοί που αποφασίζουν ότι «όλοι ίδιοι
είναι,,,» – το βασικό πολιτικό απόσταγμα μεγάλης μερίδας των αναποφάσιστων.
Και φυσικά, δεν είναι όλοι ίδιοι. Αυτή η χώρα χτίστηκε -με
τα καλά της και τα κακά της- από κάποιους που άφησαν κάτι πίσω τους. Η πατρίδα
δεν προχώρησε -αργά ή γρήγορα- με διαμαρτυρίες και μηδενισμούς. Δημιουργήθηκε
από κάποιους που δεν ήταν …«όλοι ίδιοι».
Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ότι δεν ψηφίζουμε αρνητικά ούτε
διαμαρτυρόμενοι, ούτε με …ιερή αγανάκτηση αλλά με ωριμότητα και σωφροσύνη.
