Ένα στα γρήγορα!

 

Βάζει η δασκάλα εργασία για το σπίτι, να ρωτήσουν πως γίνονται τα παιδιά. – Μαμά, μαμά, λέει ο Τοτός μόλις πήγε σπίτι, η δασκάλα μας είπε να σας ρωτήσουμε πως γεννιούνται τα παιδιά.

 – Δεν μπορώ τώρα, καθαρίζω πατάτες, λέει η μαμά.

 – Έλα, ρε μαμά, πες μου…

 Τέλοσ πάντων με τα χίλια ζόρια η μαμά του δείχνει μία πατάτα και του λέει:

– Την βλέπεις αυτήν; Από εδώ έρχονται τα παιδιά. Εκστασιασμένος ο Τοτός βάζει την πατάτα στην τσέπη, και περιμένει πως και πως την επόμενη μέρα στο σχολείο. Την άλλη μέρα στην τάξη, ρωτάει η δασκάλα:

 

– Μάθατε αυτό που σας είπα;

 

– Ναι!!! λένε όλα τα παιδάκια με μία φωνή.

 

– Για πες εσύ, Κωστάκη.

 

– Λοιπόν κυρία, λέει ο Κωστάκης τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός.

 

– Ουοουυυυυυυυυυυυ!!! Λάθος!! Λάθος!! άρχισε να φωνάζει ο Τοτός και ο Κωστάκης έβαλε τα κλάματα.

 

 

– Για πες μας εσύ, Ελενίτσα, λέει η δασκάλα. – Τα παιδάκια τα φέρνει ο Θεούλης!! λέει η Ελενίτσα.

 

– Ουυυυυυυυυ!! Τι λέει η βλαμμένη, αναφωνεί ο Τοτός και κάνει και την Ελενίτσα να βάλει τα κλάματα.

 

Εκνευρισμένη η δασκάλα γυρνάει στον Τοτό:

 

– Για πες μας εσύ Τοτό, που τα ξέρεις όλα… Ο Τοτός με ένα πονηρό χαμόγελο βάζει το χέρι στην τσέπη, πιάνει την πατάτα και λέει στην δασκάλα:

 

– Να την βγάλω έξω;;

 

– Και βέβαια, όχι!!! Λέει η δασκάλα σοκαρισμένη.

 

– Βρε, να την βγάλω έξω; ξαναλέει ο Τοτός.

 

– Όχι, φυσικά!!

 

– Α, λέει ο Τοτός, δεν θέλεις να την βγάλω… Όταν την τρως όμως, καλά είναι, ε;