Στην τελευταία στροφή πριν τις κάλπες της επόμενης Κυριακής και ενώ όλα δείχνουν ότι η ΝΔ θα καταφέρει να πάρει εύκολα ή δύσκολα την αυτοδυναμία, απομένει να κριθούν αυτή την εβδομάδα κάποιες πολύ λεπτές και κρίσιμες, κατά τα άλλα, ισορροπίες στο πολιτικό σκηνικό της επόμενης ημέρας.
Γράφει ο Γιάννης Μακρυγιάννης
Η προεκλογική σύγκρουση πήρε ξανά από χθες, μετά το τριήμερο εθνικό πένθος για την τραγωδία στην Πύλο, γενικευμένο χαρακτήρα, με τα κόμματα και τους αρχηγούς να επιστρέφουν στους «κανονικούς» ρυθμούς της εκστρατείας, αν και η κόντρα για τις συνθήκες και τους χειρισμούς γύρω από τα ναυάγιο των 600 και πλέον, θανάτων εκδηλώθηκε με ένταση τις προηγούμενες ημέρες.
Με δεδομένο αφενός ότι περίπου το 20% των ψηφοφόρων θα αποφασίσει τα τελευταία 24ωρα για την τελική του επιλογή στην κάλπη και αφετέρου ότι τρία με πέντε κόμματα θεωρείται πως θα κινηθούν στο όριο για να μπουν ή όχι στη Βουλή, γίνεται φανερό πόσο σημασία έχουν αυτές οι τελευταίες αντιπαραθέσεις.
Και τουλάχιστον τρία είναι τα ερωτήματα που απομένει να απαντηθούν, ώστε να αποκρυπτογραφηθεί το παζλ της 26ης Ιουνίου και οι δυναμικές που θα αναπτυχθούν, μετά από την εκλογική αναμέτρηση.
Το πρώτο είναι εάν η ΝΔ θα καταφέρει να λάβει την «ασφαλή αυτοδυναμία» για την οποία μιλά η ηγεσία της τον τελευταίο καιρό - ή την ανεξέλεγκτη παντοδυναμία, όπως λένε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα. Ήτοι την εξασφάλιση μίας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας άνω των 160 βουλευτών. Στόχος όχι εξ ορισμού εύκολος, αλλά πάντως εφικτός, ιδίως με βάση τις δημοσκοπήσεις της προηγούμενης εβδομάδας, που βλέπουν τη ΝΔ να διατηρεί άνετα ένα ποσοστό άνω του 40% και ενδεχομένως και πιο πάνω από το 41,80% της 21ης Μαΐου.
Το δεύτερο ερώτημα είναι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει τελικά να συγκρατηθεί πάνω από το ψυχολογικό όριο του 20%. Ένας στόχος που δεν φαίνεται βέβαιος, εάν λάβει κανείς υπόψη τις μετρήσεις της κοινής γνώμης μετά τις εκλογές του Μαϊου, αλλά δεν έχει χαθεί κιόλας, όπως ίσως εκτιμούσαν κάποιοι ή φοβούνταν άλλοι.
Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ έχει σημασία τόσο για τις εσωκομματικές εξελίξεις, όσο και για τις ισορροπίες στην κεντροαριστερά, καθώς το ΠΑΣΟΚ έδειξε τον Μάιο ότι έχει ανοδικές τάσεις, που μένει όμως να σταθεροποιηθούν την επόμενη Κυριακή, οπότε και θα αποτυπωθούν οι δυνατότητες του Κινήματος με πιο απτό τρόπο.
Αν αυτό είναι ένα «επιμέρους» θέμα που αφορά στο πώς θα βγει ο χώρος της «προοδευτικής παράταξης» από τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις της περιόδου, το τρίτο και σοβαρό ερώτημα είναι πόσα μικρότερα κόμματα θα καταφέρουν να μπουν στη Βουλή.
Το περίεργο, όσο και ενδιαφέρον είναι ότι όσο περνούν οι μέρες περιπλέκεται, παρά ξεκαθαρίζει το τοπίο.
Για παράδειγμα, η εμφάνιση νέων σχημάτων της ακροδεξιάς σε αυτές τις εκλογές, δυσκολεύει το έργο του Κυριάκου Βελόπουλου, αν και οι πιθανότητες της Ελληνικής Λύσης είναι μάλλον προς το να εισέλθει και πάλι στο κοινοβούλιο.
Συνολικά τη μάχη κοντά στο όριο φαίνεται ότι μπορεί να τη δώσουν έως και πέντε κόμματα, άρα «παίζει» ακόμα και το σενάριο να έχουμε εννιακομματική Βουλή!
Η Πλεύση Ελευθερίας έδειχνε σίγουρη για την είσοδό της στα έδρανα του κοινοβουλίου, μέχρι που άρχισε η Ζωή Κωνσταντοπούλου να μαγειρεύει τις λίστες του κόμματος, αδιαφορώντας για τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων της επί των υποψήφιων βουλευτών, που η ίδια είχε προτείνει στις 21 Μαΐου. Η αλαζονική συμπεριφορά της δείχνει να κόστισε στην Πλεύση Ελευθερίας ίσως και μία μονάδα και πάντως λειτούργησε ανασχετικά για το κόμμα, το οποίο δείχνει μεν ότι θα κινηθεί πάνω από 3%, αλλά έχει χαθεί η προηγούμενη βεβαιότητα.
Περίπου τα ίδια ισχύουν με τη ΝΙΚΗ, η οποία δέχεται ισχυρή πίεση από ακροδεξιά σχήματα, ιδίως στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά αντιμετωπίζει και την αποδοκιμασία της επίσημης εκκλησίας, καθώς το νεοεμφανιζόμενο αυτό κόμμα έχει εργαλειοποιήσει πολιτικά τη θρησκεία σε εξοργιστικό βαθμό.
Την ίδια ώρα το ΜΕΡΑ25 δείχνει σημάδια αντίδρασης μετά το σοκ της 21ης Μαΐου και παραμένει κοντά στο όριο του 3% - ιδίως εάν η Ζωή Κωνσταντοπούλου συνεχίσει τις αυτοκτονικές κινήσεις, το σχήμα του Γιάνη Βαρουφάκη έχει ακέραιες ελπίδες να μπει στη Βουλή.
Να κάνει την έκπληξη και να ξεπεράσει το 3% διεκδικεί και το νεοσύστατο κόμμα «Σπαρτιάτες», μέσω του οποίου επιχειρεί να δώσει το παρών ο καταδικασμένος για την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης. Οι δημοσκοπήσεις αρχίζουν να το εντοπίζουν, αφότου έγινε γνωστό ότι πίσω από το σχήμα είναι το άλλοτε πρωτοπαλίκαρο του Νίκου Μιχαλολιάκου, αλλά ακόμα απέχει από το κατώφλι της εισόδου στη Βουλή, αν και οι επόμενες ημέρες είναι κρίσιμες.
iEidiseis.gr
