Με τη μεγαλύτερη ίσως ανθρώπινη τραγωδία στην Μεσόγειο να βρίσκεται σε εξέλιξη ανοιχτά της Πύλου και τις ελπίδες να βρεθούν άλλοι επιζώντες, μεταξύ των οποίων πολλά μικρά παιδιά να έχουν πλέον μειωθεί πάρα πολύ, η χώρα μας και η Ευρώπη βρίσκεται ήδη προ των ευθυνών της.
Πάνω από δέκα χρόνια, από την έναρξη του πολέμου στη Συρία
έχει ξεκινήσει η συζήτηση για τη διαχείριση ενός τόσο κρίσιμου ζητήματος, όπως
αυτό του προσφυγικού – μεταναστευτικού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και μέχρι
σήμερα βλέπουμε να εκτυλίσσονται τραγωδίες στα νερά της Μεσογείου. Μόνο για το
2023, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες,
ο αριθμός των νεκρών και αγνοούμενων ανθρώπων φτάνει ήδη τους 1.037 στις 71,136
αφίξεις, ενώ μόνο για το 2022 ο αριθμός
των ανθρώπων αυτών ήταν 2.439 στις 159,410 αφίξεις σε όλες τις χώρες της
Μεσογείου.
Το 2015, όταν η προσφυγική κρίση ήταν σε ένταση, μόνο στην
Ελλάδα ήρθαν 856,723 πρόσφυγες και μετανάστες. Η κυβέρνηση τότε του ΣΥΡΙΖΑ
κατάφερε να διαχειριστεί παρά τις τρομερές δυσκολίες την κατάσταση, μία
κατάσταση για την οποία ακόμα και ο Πάπας Φραγκίσκος ανέφερε πως ο Αλέξης
Τσίπρας ως Πρωθυπουργός τότε της χώρας, άξιζε το Νόμπελ Ειρήνης για τη θέση του
στο προσφυγικό.
Με γνώμονα την αλληλεγγύη και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια η
κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να διατρανώσει στην Ευρώπη ότι τα ελληνικά
σύνορα είναι και ευρωπαϊκά και ότι το ζήτημα εκτός από ελληνικό είναι και
ευρωπαϊκό. Όλη αυτή η διαχείριση της δύσκολης κατάστασης έγινε πάντοτε
προτάσσοντας την ανθρωπιά. Μια ανθρωπιά που, δυστυχώς, εξέλιπε και ακόμα λείπει
από την ρητορική της Νέας Δημοκρατίας. Δεν υπάρχει λόγος να ανατρέξω σε
ξενοφοβικές και ρατσιστικές δηλώσεις πρωτοκλασάτων ακραίων στελεχών της
συντηρητικής παράταξης, μόνο με μία αναζήτηση στο Google θα βγουν πάνω πάνω
πληθώρα τέτοιων δηλώσεων.
Η ρητορική, όμως, αυτή δεν βοηθά να λυθεί το μείζον ζήτημα
της προστασίας των ανθρώπινων ζωών, της προστασίας των οικογενειών και των
παιδιών που ρισκάρουν για ένα καλύτερο αύριο, μια καλύτερη ζωή. Απέναντι στα
push backs, στους φράχτες, στα κλειστά κέντρα κράτησης και στα «όνειρα» για
πλωτά φράγματα, ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Δίπλα στους
κατατρεγμένους ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια. Απέναντι στη ρητορική της
υβριδικής προσφυγικής απειλής, όταν το τούρκικο Oruc Reis έκανε βόλτες στο
Αιγαίο, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2018 μπλόκαρε το τούρκικο Barbaros.
Με τα κακά του και τα στραβά του ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε πολλές φορές ότι μπορεί ως κόμμα εξουσίας να διαχειριστεί τις πολλαπλές κρίσεις που μπορεί να προκύψουν. Και να τις διαχειριστεί όντας στη σωστή πλευρά της ιστορίας, με ανθρωπιά και πατριωτική ευθύνη απέναντι στον πόλεμο εντυπώσεων και τον μισανθρωπισμό.
