ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Υγείας
Θέμα: Μέτρα για την ασφαλή και απρόσκοπτη λειτουργία των δημόσιων μονάδων υγείας σε έκτακτες
καταστάσειςΌπως είναι γνωστό, η εξασφάλιση της πρόληψης, της θεραπείας και της αποκατάστασης της υγείας του πληθυσμού πρέπει θεωρητικά και πρακτικά να αποτελεί προτεραιότητα της πολιτικής που ασκείται και η οποία πρέπει να εκφράζεται στην αντίστοιχη ανάπτυξη του δημόσιου συστήματος υγείας με κριτήριο να ανταποκρίνεται στις λαϊκές ανάγκες σε οποιεσδήποτε συνθήκες, ακόμα και στις λεγόμενες ακραίες – έκτακτες καταστάσεις.
Το δημόσιο σύστημα υγείας με τις κατάλληλες υποδομές, την επάρκεια σε προσωπικό, σε σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, με έλεγχο, σχεδιασμό και παρεμβάσεις που θα αξιοποιούν όλα τα σύγχρονα μέσα της επιστήμης και της τεχνολογίας, θα αποτελούν ασφαλή μέσα υπεράσπισης της υγείας του λαού στις πιο ακραίες και έκτακτες συνθήκες και δε θα “ακυρώνονται” όπως έδειξαν οι πρόσφατες συνθήκες των πυρκαγιών, των πλημμυρών, προηγούμενα των συνθηκών της πανδημίας και ενδεχομένως στην περίπτωση ενός μεγάλου σεισμού.
Το δημόσιο σύστημα υγείας – με ό,τι αυτό περιλαμβάνει – πρέπει να αποτελεί μέσο αντιμετώπισης των εκτάκτων καταστάσεων και όχι το ίδιο να αποτελεί ένα ακόμα “θύμα τους”. Πρακτικά πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οι δημόσιες μονάδες υγείας σε περίπτωση πυρκαγιών δε θα καίγονται και δε θα “πνίγονται” από τους καπνούς, σε περίπτωση πλημμυρών δε θα επηρεάζονται, σε περίπτωση σεισμού δε θα κινδυνεύουν να υποστούν σοβαρές ζημιές και σε όλες αυτές τις περιπτώσεις θα μπορούν να συνεχίσουν να λειτουργούν αφού μαζί με τις “τρέχουσες” ανάγκες του πληθυσμού θα υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό και οι έκτακτες.
Υπάρχουν πρόσφατα παραδείγματα που προκαλούν δικαιολογημένη ανησυχία και δικαιολογημένο αίσθημα ανασφάλειας στον πληθυσμό.
Η γνωστή εσπευσμένη εκκένωση του νοσοκομείου στην Αλεξανδρούπολη, με την επίσημη αιτιολογία της απειλής των ασθενών από τον καπνό, θέτει το ερώτημα γιατί το νοσοκομείο αυτό δεν έχει αξιοποιήσει τα υπαρκτά σύγχρονα τεχνικά μέσα που εξασφαλίζουν τη θωράκισή του από τον κίνδυνο αυτό και ενδεχομένως δε θα απαιτούνταν αυτές οι μετακινήσεις των ασθενών με ό,τι κινδύνους αυτές δημιουργούν. Στο παράδειγμα αυτό αντανακλάται η πολιτική της κρατικής υποχρηματοδότησης για τέτοιου είδους τεχνικές υποδομές στη λογική του “περιττού κόστους”, αφού τέτοιες ανάγκες στατιστικά δε δημιουργούνται συχνά. Αυτή η πολιτική λογική της κυβέρνησης και αντίστοιχα όλων των προηγούμενων, δηλαδή του “κόστους – οφέλους”, αντί να θωρακίζει το νοσοκομείο και την απρόσκοπτη λειτουργία του, επιλέγει το φτηνό για το κράτος μέτρο “τρεχάτε να γλυτώσετε”.
Είναι επίσης γνωστά τα προβλήματα από τις πλημμύρες στη Θεσσαλία όπου Κέντρα Υγείας όπως αυτό του Παλαμά πρακτικά “βγήκαν εκτός μάχης”, ενώ αρκετά άλλα έπαθαν σοβαρές ζημιές λόγω της ουσιαστικής ανυπαρξίας αντιπλημμυρικών έργων, διότι και στην περίπτωση αυτή κυριαρχεί η πολιτική του “κόστους - οφέλους”.
Την περίοδο του καλοκαιριού και ιδιαίτερα τις μέρες του καύσωνα υπήρξαν νοσοκομεία όπως τα Ψυχιατρικά Αθήνας και Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστημιακό Ηρακλείου που τμήματά τους δεν είχαν ούτε κλιματισμό λόγω παλαιότητας ή και υποσυντήρησης.
Την περίοδο της πανδημίας λόγω υποστελέχωσης και έλλειψης κατάλληλων υποδομών και μέσων οι δημόσιες μονάδες υγείας μετατράπηκαν σε μονάδες της “μιας νόσου”.
Θέτουμε αυτά τα ζητήματα διότι είναι χρόνια, επείγοντα και σχετίζονται με την υγεία και την ασφάλεια του λαού. Η μόνιμη επίκληση της κυβέρνησης για τις “ακραίες καιρικές καταστάσεις”, την “κλιματική αλλαγή” κλπ., δεν είναι τίποτα άλλο παρά προσπάθεια να κρύψει την αντιλαϊκή της πολιτική πίσω από τις έντονες βροχές, τις πυρκαγιές κλπ. Οι έντονες βροχές, οι πυρκαγιές, οι πανδημίες, οι σεισμοί δεν είναι κάτι το μη προβλέψιμο. Το πρόβλημα είναι ότι με την πολιτική ανάπτυξης υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, της ανταγωνιστικότητας και της τήρησης των αντιλαϊκών δημοσιονομικών στόχων, θεωρούνται περιττό κόστος όλα αυτά τα μέτρα που θα αξιοποιούν τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα, τα σύγχρονα τεχνικά μέσα που μπορούν να αντιμετωπίσουν είτε πλήρως, είτε με τις ελάχιστες επιπτώσεις τις έκτακτες καταστάσεις κάθε μορφής.
Ορισμένα βασικά μέτρα είναι:
1. Ο έλεγχος για τη στατικότητα όλων των δημόσιων μονάδων υγείας και η μελέτη για την άμεση εκτέλεση των τυχόν αναγκαίων εργασιών.
2. Ο έλεγχος και ο πλήρης εκσυγχρονισμός του συστήματος πυρασφάλειας όλων των δημόσιων μονάδων υγείας.
3. Ο έλεγχος και λήψη όλων των αναγκαίων τεχνικών έργων για την αντιπλημμυρική προστασία όλων των δημόσιων μονάδων υγείας.
4. Η αναγκαία στελέχωση όλων των δημόσιων μονάδων υγείας με εξειδικευμένους επιστήμονες που θα μελετούν, ελέγχουν, καθοδηγούν στα ζητήματα ασφάλειας στη λειτουργία τους.
5. Ο σχεδιασμός της περιοδικής εκπαίδευσης των εργαζομένων σε όλες τις δημόσιες μονάδες υγείας, ο καταμερισμός καθηκόντων και δράσης ανάλογα με το είδος της έκτακτης ανάγκης και η εφαρμογή των αναγκαίων ασκήσεων.
6. Η επαρκής στελέχωση με όλο το αναγκαίο μόνιμο, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης προσωπικό, προκειμένου να αντιστοιχίζεται με τις τρέχουσες ανάγκες του λαού, αλλά και να μπορεί να ανταποκριθεί με τις αναγκαίες προσαρμογές στις έκτακτες συνθήκες.
7. Ο επαρκής και σύγχρονος εξοπλισμός σε μονάδες του ΕΚΑΒ και με το αντίστοιχο εκπαιδευμένο προσωπικό που αποτελεί αναπόσπαστο και κρίσιμο μέρος της προνοσοκομειακής φροντίδας αλλά και στη συμβολή τους σε έκτακτες συνθήκες.
8. Απαιτείται η κατά προτεραιότητα γενναία αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό για όλα τα παραπάνω.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός πως τοποθετείται η κυβέρνηση στα παραπάνω ζητήματα.
Οι Βουλευτές
Λαμπρούλης Γιώργος
Αμπατιέλος Νίκος
Γκιόκας Γιάννης
Δάγκα Βιβή
Δελής Γιάννης
Έξαρχος Νίκος
Καραθανασόπουλος Νίκος
Κομνηνάκα Μαρία
Μαρίνος Γιώργος
Παπαναστάσης Νίκος
Στολτίδης Λεωνίδας
Συντυχάκης Μανώλης
Τσοκάνης Χρήστος
