Περισσότερο χρόνο στις φυλακές και αύξηση εύρους ποινών φέρνει το υπουργείο Δικαιοσύνης με το νομοσχέδιο για τις εκτεταμένες αλλαγές στον Ποινικό και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, το οποίο εγκρίθηκε από το υπουργικό Συμβούλιο και θα τεθεί σύντομα σε δημόσια διαβούλευση.
Γράφει ο Παναγιώτης Στάθης
Η βασική προσθήκη διαφοροποίηση στη διαδικασία της υφ’ όρο απόλυσης αφορά την παράγραφο 6 του άρθρου 105Β μέσω του οποίου αυξάνονται στα 17 τα χρόνια πραγματικής έκτισης της ποινής στα 17 χρόνια με δυο προϋποθέσεις :
- Πρώτον η ποινή που έχει επιβληθεί να είναι 10 χρόνια πάνω από την ανώτατη συνολική ποινή, δηλαδή τα 25 χρόνια
- Δεύτερον η ποινή αυτή να αφορά τα εγκλήματα του εδ. Β’ δηλαδή ειδικά αδικήματα. Συγκεκριμένα, σε περιπτώσεις ναρκωτικών, παραβιάσεις του νόμου για τη μετανάστευση, εγκληματικής και τρομοκρατικής οργάνωσης, εμπορίας ανθρώπων, ληστείας κτλ.
Σε αυτές τις περιπτώσεις η υφ’ όρο απόλυση δύναται να χορηγηθεί μόνο αν ο καταδικασθείς έχει εκτίσει πραγματικά τουλάχιστον 17 έτη. Συγκεριμένα στο άρθρο 105Β, προστίθεται το εξής: "Στις περιπτώσεις συνολικής ποινής πρόσκαιρης κάθειρξης για τα εγκλήματα του εδ. β’ που όπως επιβλήθηκε υπερβαίνει κατά τουλάχιστον δέκα έτη το ανώτατο όριο της συνολικής ποινής κάθειρξης, η υφ’ όρον απόλυση δύναται να χορηγείται εφόσον ο κατάδικος έχει εκτίσει πραγματικά δεκαεπτά (17) έτη".
Αλλαγή διατύπωσης
Αναδιατυπώνεται επίσης το άρθρο 106 για τις προϋποθέσεις απόλυσης αφού πλέον η ύπαρξη πειθαρχικής ποινής δεν δικαιολογεί, από μόνη της, την μη ευόδωση της αίτησης αποφυλάκισης.
Όπως εξηγεί ο ποινικολόγος Κων/νος Γώγος αλλάζει ριζικά η διατύπωση της πρώτης παραγράφου του άρθρου 106 ΠΚ με πιο απλή διατύπωση. "Το συγκεκριμένο άρθρο έχει πολλές φορές δημιουργήσει προβλήματα κατά το παρελθόν. Η πιο λιτή του διατύπωση ενδεχομένως να λειτουργήσει ευεργετικά κατά την εφαρμογή του. Σε κάθε περίπτωση είναι κρίσιμο ότι πλέον οι πειθαρχική ποινή από μόνη της δεν αποτελεί εμπόδιο για τη χορήγηση της απόλυσης υπό όρο”.
Η σχεδιαζόμενη διατύπωση έχει ως εξής:
"Άρθρο 106
Προϋποθέσεις για τη χορήγηση της απόλυσης
1. Η απόλυση υπό όρο μπορεί να μην χορηγηθεί αν κριθεί με ειδική αιτιολογία ότι η διαγωγή του καταδικασθέντος, κατά την έκτιση της ποινής του, σε συνδυασμό με τη διάγνωση της πιθανότητας επανάληψης του εγκλήματος κατά το χρόνο δοκιμασίας, ως προκύπτει από την γένει εκτίμηση των ατομικών και κοινωνικών περιστάσεων του καταδικασθέντος αλλά και της επικινδυνότητας του εγκλήματος για το κοινωνικό σύνολο, καθιστούν αναγκαία τη συνέχιση της κράτησής του για να αποτραπεί η τέλεση από αυτόν νέων αξιόποινων πράξεων.
2. Στον απολυόμενο μπορούν να επιβληθούν ορισμένες υποχρεώσεις που θα αφορούν τον τρόπο της ζωής του και ιδίως τον τόπο διαμονής του, με ανάλογη εφαρμογή των περ. δ΄ έως ζ΄ της παρ. 2 του άρθρου 99. Οι υποχρεώσεις αυτές, όπως και αυτές που επιβάλλονται από τον νόμο, μπορούν πάντοτε να ανακληθούν ή να τροποποιηθούν αυτεπάγγελτα ή με αίτηση εκείνου που απολύθηκε.
3. Η εποπτεία για την τήρηση των κατά την προηγούμενη παράγραφο υποχρεώσεων μπορεί να ανατεθεί και σε εταιρεία προστασίας αποφυλακιζομένων.".
Αύξηση εύρους ποινών
Παράλληλα δίνεται έμφαση στην πραγματική έκτιση των ποινών μέσω της αύξησης των ορίων ανωτάτων ποινών. Δηλαδή δεν προβλέπεται αύξηση των ποσοστών έκτισης που ειναι ήδη ψηλά (4/5 με την πλασματική έκτιση σε βαριά αδικήματα, με νομοσχέδιο του Κ.Τσιάρα) αλλά προβλέπεται αύξηση των ορίων συνολικής αλλά και ανώτατης πρόσκαιρης κάθειρξης στα προ του 2019 επίπεδα.
Σύμφωνα με πληροφορίες τροποποιούνται τα άρθρα 52 και 94 του ΠΚ και:
- Αυξάνεται το όριο των ποινών πρόσκαιρων καθείρξεων και ορίζεται πια από 5 έως 20 έτη, όταν μέχρι τώρα ήταν έως 15 έτη. Όσον αφορά στη συνολική ποινή (για περισσότερες της μιας επιμέρους ποινές) αυτή επιστρέφει στα 25 έτη. Συγκεκριμένα, για κάθειρξη από 20 έτη που ήταν το μέγιστο όριο πλέον γίνεται 25 και για τα πλημμελήματα από 8 έτη μέγιστο όριο γίνεται δέκα έτη.
- Τροποποιείται το άρθρο 42 για την απόπειρα: Έτσι ενώ ως γνωστόν η απόπειρα οδηγεί στην επιβολή μειωμένης ποινής κατ’ άρθρο 83 ΠΚ, η νέα ρύθμιση δίνει τη δυνατότητα επιβολής της ίδιας ποινής και στην απόπειρα και στην τετελεσμένη πράξη όταν η μειωμένη ποινή δεν κρίνεται αρκετή για να αποτρέψει το δράστη από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων. Επίσης – κατ’ επέκταση αλλάζει το άρθρο 83ΠΚ και αυξάνονται τα πλαίσια όσον αφορά τη μειωμένη ποινή. Συγκεκριμένα, όπου ο νόμος όριζε ως μέγιστη ποινή τα 8 έτη πλέον αυξάνει σε 12 έτη.
capital.gr
