Στη σπηλιά τους ένα βράδυ οι νυχτερίδες, πλήττοντας αφόρητα, προσπαθούν να βρουν τρόπο για διασκέδαση…
-Το βρήκα, φωνάζει μία νυχτερίδα. Θα κάνουμε διαγωνισμό αιματοποσίας. Και όποια πιει το πιο πολύ κερδίζει.
– Μπράβο φωνάζουν οι άλλες, ας ξεκινήσουμε.
– Να φύγει η πρώτη νυχτερίδα λέει η αρχηγός. Φεύγει η πρώτη, και μετά από 2 ώρες γυρνάει μέχρι τα γόνατα γεμάτη αίματα.
– Για πες λοιπόν, ρωτάνε με αγωνία οι άλλες.
– Βλέπετε εκείνο το μεγάλο κάστρο στο λόφο;
– Ναι…
– Πίσω από το κάστρο υπάρχει ένα χωριό. Λοιπόν δεν άφησα άνθρωπο ή ζώο που να μην του ρουφήξω λίγο αίμα.
– Μπράβο λέει η αρχηγός. Να ξεκινήσει η δεύτερη…
Φεύγει και η δεύτερη και λίγο μετά τα μεσάνυχτα γυρνάει, βουτηγμένη μέχρι τη μέση στο αίμα.
– Τι έγινε ρωτούν οι άλλες.
– Βλέπετε το κάστρο στο λόφο; Πίσω υπάρχει ένα χωριό και μετά μια μεγάλη κωμόπολη. Ε λοιπόν τους ρούφηξα όλους το αίμα…
– Μπράβο λέει η αρχηγός να φύγει η τρίτη. Φεύγει η τρίτη, περνάει 1 ώρα, 2, 3, 4 και καλά ξημερώματα πια γυρνάει από τη κορφή ως τα νύχια στα αίματα, και παραπατώντας.
– Άντε της λέει η αρχηγός τι έγινε;
– Βλέπετε το κάστρο πάνω στο λόφο;
– Ναι…
– Ε, λοιπόν εγώ δεν το είδα!!!!
