Η μυασθένεια Gravis είναι το αυτοάνοσο νόσημα το οποίο προσβάλλει από 2 έως 20 άτομα ανά 100.000 ετησίως.
Γράφει η Δήμητρα Νικολάου
Η μυασθένεια Gravis είναι ένα αυτάνοσο νόσημα που κάνει αρχικά την εμφάνισή του στα άτομα που προσβάλλει με μυικό κάματο, ενώ παρουσιάζει σταδιακή επιδείνωση. Η αυτοάνοση αυτή διαταραχή περιγράφεται ως μυική αδυναμία κι επιδεινώνεται με την κίνηση, ενώ βελτιώνεται με την ανάπαυση, πράγμα που κάνει την καθημερινότητα των ασθενών δύσκολη.
Η αιτία αυτής της νόσου προσδιορίζεται από τα αντισώματα που παράγει ο ίδιος ο οργανισμός απέναντι στις των απολήξεις της ακετυλοχολίνης. Συγκεκριμένα με τον όρο μυασθένεια Gravis ή όπως ομομαζόταν παλιότερα, βαριά μυασθένεια, αφορά ένα αυτοάνοσο νόσημα του νευρικού ιστού που έχει σαν αποτέλεσμα την αδυναμία και κόπωση των μυών.
Οι ασθενείς με μυασθένεια Gravis είναι περίπου 20 ανά 100.000 άτομα ανά έτος.
Ποια είναι τα συμπτώματα της μυασθένειας Gravis:
Τα συμπτώματα της μυασθένειας Gravis, σύμφωνα με το iatriko.gr, οφείλονται στη διαταραχή της λειτουργίας της νευρομυϊκής σύναψης. Πρόκειται για το σημείο που συντελείται η μεταβίβαση της νευρομυϊκής διέγερσης. Το αποτέλεσμα αποδίδεται στην κατάληψη των υποδοχέων της ακετυλοχολίνης από αυτοάνοσα αντισώματα.
Η ακετυλοχολίνη είναι ο νευροδιαβιβαστής που διεγείρει τη μυϊκή σύσπαση. Στην περίπτωση της μυασθένειας Gravis, η ποσότητα της ακετυλοχολίνης που εκκρίνεται είναι φυσιολογική, αλλά ο αριθμός των υποδοχέων της είναι μειωμένος, ενώ οι υποδοχείς αυτοί καταλαμβάνονται από αυτοάνοσα αντισώματα. Παράλληλα όπως έχει παρατηρηθεί το 12 έως 17% των ασθενών με μυασθένεια Gravis δεν έχει αντισώματα εναντίον των υποδοχέων της ακετυλοχολίνης. Επίσης η σχέση του θύμου αδένα με τη μυασθένεια είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια χωρίς να έχει διευκρινιστεί πλήρως ακόμα.
Σύμφωνα με τις στατιστικές μετρήσεις το 10 έως 20% των ασθενών με μυασθένεια gravis έχει όγκο του θύμου, το 20-30% των ατόμων που έχουν όγκο του θύμου (θύμωμα), έχει μυασθένεια, ενώ το 70% των μυασθενικών ατόμων έχει υπερπλασία του θύμου αδένα.
Θεραπεία και φαρμακευτική αγωγή:
Στην θεραπεία της μυασθένειας Gravis περιλαμβάνεται τη χορήγηση φαρμάκων κατά της ακετυλοχολινεστεράσης. Επίσης τη χορήγηση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων, την πλασμαφαίρεση, τη χορήγηση ανοσοσφαιρίνης και τη χορήγηση νέων στοχευμένων φαρμάκων.
Η χορήγηση της θεραπείας γίνεται πάντα αναφορικά με τη σοβαρότητα και το στάδιο της νόσου, την ηλικία του ατόμου που ασθενεί, τη δυσκολία που του προκαλεί στις καθημερινές του ανάγκες καθώς και τη συνεργασία του με τα θεραπευτικά μέσα και τις οδηγίες των γιατρών.
iEidiseis.gr
