Ευνοημένοι ηλικιακά αλλά όχι και οικονομικά είναι οι παλαιοί
ασφαλισμένοι που συνταξιοδοτούνται με 35ετία και πριν το 62ο έτος της ηλικίας.
Ναι μεν βγαίνουν από 3 έως και 5 ή 7 έτη νωρίτερα στη
σύνταξη, αλλά η σύνταξή
τους είναι τουλάχιστον 12,7% χαμηλότερη. Και αυτό καθώς, για παράδειγμα, με
35ετία η ανταποδοτική σύνταξη περιορίζεται στο 37,31% του συντάξιμου μισθού
(μέσος όρος από 1/1/2002 και μέχρι τον προηγούμενο της «εξόδου» μήνα), αντί του
50,01% με 40 έτη ασφάλισης.
Ακόμη μεγαλύτερη είναι η απόκλιση για όσες και όσους
βγαίνουν με 25ετία και ανήλικο την περίοδο 2010-12, ή οι τρίτεκνοι.
Στην μοναδική περίπτωση που βολεύει η σύνταξη με τα παλαιά
ευνοϊκά ηλικιακά όρια, δηλαδή λαμβάνουν καλύτερες αποδοχές, είναι στις
περιπτώσεις που έχει συμπληρωθεί η ηλικία των, π.χ. 60-63
ετών, αλλά δεν έχουν
συμπληρωθεί τα αναγκαία έτη για πλήρεις αποδοχές.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, και προκειμένου ένας ασφαλισμένος
να υποχρεωθεί να βγει με μειωμένη σύνταξη, αποτελεί θετική επιλογή η «έξοδος»
με τα παλαιά κατοχυρωμένα δικαιώματα και η συνταξιοδότηση, για παράδειγμα, με
25ετία (ενήλικα τέκνα), 18,4 έτη (ανήλικα στον ιδιωτικό τομέα, αλλά μόνο οι
μητέρες), τρίτεκνοι στο δημόσιο κ.α.
Να σημειωθεί εδώ ότι η μείωση στις αποδοχές, σε περίπτωση
εξόδου με λιγότερα έτη ασφάλισης ή πριν το κανονισμένο έτος ηλικίας (π.χ. στο
67ο με 15ετία ή το 62ο με 40 έτη ασφάλισης), συνεπάγεται μείωση των αποδοχών
κατά 25,5 ευρώ το μήνα ή σχεδόν 128 ευρώ την 5ετία πρόωρης εξόδου. Και αυτή η
μείωση θα είναι εφ όρου ζωής.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Όποιος βγει με μειωμένη σύνταξη και στη συνέχεια
εργαστεί νόμιμα ασφαλιζόμενος θα λάβει προσαύξηση σύνταξης κατά τα έτη
πρόσθετης ασφάλισης και αναλόγως του ασφαλιστέου μισθού (ή της ασφαλιστικής
κλίμακας στις περιπτώσεις των ελευθέρων επαγγελματιών).
Σε καμία περίπτωση όμως δεν αλλάζει η αρχική απόφαση ώστε
αυτή να μετατραπεί σε πλήρη, π.χ. με ακόμη 5 έτη ασφάλισης!
Πλασματικά
Σε διαφορετική περίπτωση οι ασφαλισμένοι της συγκεκριμένης
κατηγορίας (έξοδος με λιγότερα έτη ασφάλισης λόγω θεμελιώσεις μέχρι 18/8/2015),
θα πρέπει να εξαγοράσουν πλασματικά έτη ώστε να συμπληρώσουν 40ετία. Ωστόσο, το
κόστος είναι τσουχτερό καθώς απαιτείται η καταβολή (ή παρακράτηση από τη
σύνταξη) του 20% του τελευταίου μισθού για κάθε μηνά αναγνώρισης.
Αν, για παράδειγμα, θελήσει κάποιος να αναγνωρίσει 5 έτη (60
μήνες) και έχει ονομαστικό μισθό 1.500 ευρώ λίγο πριν συνταξιοδοτηθεί, θα
πρέπει να υπολογίσει ένα κόστος κοντά στις 18.000 ευρώ. Χωρίς να υπολογίζεται
τυχόν αναγνώριση και πλασματικού χρόνου στο Επικουρικό (ΕΤΕΑΕΠ).
Αντιθέτως, για αιτήσεις που είχαν κατατεθεί μέχρι τις
12/5/2016 στο δημόσιο το κόστος είναι μόλις 6,67% του τότε μισθού.
ΠΡΟΣΟΧΗ όμως! Αυτές οι παλιές αιτήσεις, ακριβώς επειδή
μπορεί να αναφέρονται σε χαμηλότερο μισθό (εκείνης της περιόδου), ταυτόχρονα μειώνουν
το μέσο όρο αποδοχών επί του οποίου υπολογίζεται η ανταποδοτική σύνταξη.
Από την μια δηλαδή, αναγνωρίζοντας πλασματικά έτη, αυξάνεται
το ποσοστό (κλάσμα) υπολογισμού, από την άλλη μειώνεται η βάση αναφοράς (μέσος
μισθός)
