Οι ονομαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, αν και κατώτερες του επίσημου πληθωρισμού, οδηγούν σε μεγαλύτερα ποσά φόρου.
Γράφει ο Χρήστος Μέγας
Η τελευταία κυβερνητική «διακήρυξη» ότι (πλέον) «θα κατεδαφίζονται όλα τα αυθαίρετα», ενώ την ίδια στιγμή επιτρέπεται παντού, ακόμη και σε τυφλά οικόπεδα, η ανοικοδόμηση, δεν είναι και η έσχατη.
Η κυβέρνηση του «πολυδύναμου εκσυγχρονισμού», κατά τη ρήση Μητσοτάκη, βρίθει… στρεβλώσεων, ενώ συχνά-πυκνά καταφεύγει και στον λαϊκισμό. Προκαλώντας δημοσιονομικό κόστος ή δημιουργώντας φρούδες ελπίδες (αλλά μόνο προεκλογικά…)
Πιο συγκεκριμένα:
1. Η ΝΔ λέει ότι στηρίζει τους πιο αδύνατους με την εφάπαξ καταβολή επιδόματος στους χαμηλοσυνταξιούχους (150 ευρώ π.χ. φέτος τα Χριστούγεννα). Ποσό που δεν αναμένεται να επαναληφθεί τα επόμενα Χριστούγεννα γιατί έχουμε εισέλθει σε πολυετή περίοδο… πλεονασμάτων. Και απορρίπτει την ιδέα της επαναφοράς του ΕΚΑΣ (έως 230 ευρώ το μήνα το 2016 που άρχισε το ξήλωμα του επιδόματος). Η κυβέρνηση θεωρεί ξεπερασμένη την ενίσχυση των 2.760 ευρώ το χρόνο (12χ230), αλλά… στοχευόμενη την εφάπαξ και ανά προεκλογική περίοδο ενίσχυση των 150 ευρώ άπαξ κάθε (εκλογικού) έτους…
2. Φέτος η χώρα έχει δεσμευτεί να παρουσιάσει πλεόνασμα περί τα 4 δισ. ευρώ (2,1% του ΑΕΠ). Όσο υπολογίζεται ότι θα είναι τα επιπλέον έσοδα:
α/ από τον ΦΠΑ λόγω υψηλότερη αρχικής τιμής των αγαθών και προϊόντων από την ακραία ακρίβεια (σ.σ. ενώ πέφτει ο όγκος της κατανάλωσης αυξάνεται ο τζίρος λόγω πληθωρισμού) και
β/από τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Έτσι οι ονομαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, αν και κατώτερες του επίσημου πληθωρισμού, οδηγούν σε μεγαλύτερα ποσά φόρου, αδυνατίζοντας έτι περαιτέρω το διαθέσιμο εισόδημα.
3. Για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων μειώθηκαν για το τρέχον έτος οι δαπάνες προώθησης της απασχόλησης κατά περίπου 40% (από 1.055 εκ. το 2023 σε 620 εκ. φέτος σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό). Κατ αυτό τον τρόπο οι μακροχρόνια άνεργοι, οι οποίοι έχουν μείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα μακριά από την ενεργό δράση και έχουν απομακρυνθεί από τις τεχνολογικός εξελίξεις, κινδυνεύουν να μείνουν οριστικά στο οικονομικό περιθώριο. Ταυτόχρονα η χώρα μένει ουραγός στον εκσυγχρονισμό και οι επιχειρήσεις χωρίς εργατικά χέρια.
«Εκσυγχρονιστικός» λαϊκισμός
Πιο έντονο είναι το παράβλημα του «λαϊκισμού» σε άλλα τέσσερα ζητήματα:
4. Το υπουργείο Εργασίας θέσπισε την απασχόληση όλων των συνταξιούχων αναπηρίας χωρίς το παραμικρό πέναλτι. Έτσι, κάποιος που αιτείται σύνταξης γιατί δεν μπορεί να εργαστεί και η πολιτεία του δίνει την αναλογούσα ενίσχυση (και σίγουρα από 200 έως και 426 ευρώ το μήνα εθνική σύνταξη από την τσέπη των φορολογουμένων), ταυτόχρονα σπεύδει να… εργαστεί. Βελτιώνοντας τα οικονομικά του τώρα και μελλοντικά τη σύνταξή του.
Πόσο μάλιστα όταν ο ασφαλισμένος δικαιώνεται σύνταξης ακόμη και με ποσοστό αναπηρίας 50%. Ποσοστό που σε καμιά περίπτωση δεν παραπέμπει σε σοβαρές ασθενείας.
Αντιθέτως, εάν μια χήρα -που μεγαλώνει μόνη της παιδιά- εργαστεί, θα χάσει το 35% της σύνταξής της…
5.Τα εργόσημα στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις είναι φτηνά (25% επί του ονομαστικού ημερομισθίου, έναντι 35%-40% στον αστικό τομέα) και ανώνυμα. Με αποτέλεσμα, σε πολλές περιπτώσεις, που δεν τα θέλουν ή δεν μπορούν να τα κολλήσουν οι παράνομα απασχολούμενοι, τα εμπορεύονται διάφοροι επιτήδειοι. Έτσι, για αμοιβή 40 ευρώ το εργάσιμο αξίας 10 ευρώ διακινείται στα 5 ευρώ. Αν αυτό το αγοράσει π.χ. ένα ελεύθερος επαγγελματίας είτε θα αυξήσει κατά 40 ευρώ την ημέρα τον συντάξιμο μισθό του με κόστος μόλις 5 ευρώ, είτε θα μειωθούν αντίστοιχα οι εισφορές του ιδίου προς τον ΕΦΚΑ.
Και με 17 εργόσημα των 10 ευρώ, τα οποία θα αποκτήσει ένας ελεύθερος επαγγελματίας στην τιμή των 85 ευρώ, απαλλάσσεται των εισφορών υπέρ ΕΦΚΑ (περίπου 176 ευρώ η κατώτατη ασφαλιστική κλάση). Ταυτόχρονα, ο καλλιεργητής εμφανίζει δαπάνες, ενώ ο ελεύθερος επαγγελματίας συμπληρώνει το νέο ελάχιστο όριο (πλαφόν) κερδών των 10.920 ευρώ που καθιέρωση ο κ.Χατζηδάκης…
6. Ανώνυμα είναι και τα ένσημα στα δημόσια έργα και τις οικοδομές. Με αποτέλεσμα οι εργολάβοι να τα εμπορεύονται στο 50% της αξίας τους, στο βαθμό που υπάρχει «μαύρη»-ανασφάλιστη εργασία…
7. Κλασικό δείγμα «εκσυγχρονιστικού» λαϊκισμού αποτελεί η συνέχιση παράνομης χορήγησης σύνταξης χηρείας στον ιδιωτικό τομέα σε ποσοστό 70% μετά την 3ετία (σε περίπτωση εργασίας ή συνταξιοδότησης εξ ιδίου δικαιώματος). Κάτι που δεν ισχύει στο δημόσιο τομέα.
Και αυτό γίνεται προκειμένου να μην αποκαλυφθεί το χαμηλό ύψος της παροχής, ενώ την ίδια στιγμή ο/η δικαιούχος καθίσταται οφειλέτης του ΕΦΚΑ αφού θα κληθεί να επιστρέψει τα «αχρεωστήτως καταβληθέντα»…
iEidiseis.gr
