κόσμο των συναισθημάτων και συγκεκριμένα εκείνο του θυμού. Τους μικρούς μαθητές συνόδεψαν οι εκπαιδευτικοί: Καλομοίρα Τσίρη, Μαρία Βασιλείου, Ευαγγελία Μανιώτη, Ελευθερία Σπανού, Ειρήνη Γεροντίτη, Αριστέα Σαγιάννη και Βιολέτα Λαζάρου.
Πολύτιμος βοηθός στη βιωματική αυτή διαδρομή αποτέλεσε το παραμύθι της Mireille d’ Allance «Ο μεγάλος θυμός», όπου οι αναγνώστες γνωρίζουν την ιστορία ενός μικρού αγοριού που μετατρέπει το θυμό του σε τέρας, που καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά του.
Η δράση συνεχίστηκε ανακαλύπτοντας τις παρορμήσεις που
προκαλεί ο θυμός στο σώμα μας, μετρώντας ταυτόχρονα το πόσο θυμωμένοι είμαστε,
χρησιμοποιώντας το «θυμόμετρο» της βιβλιοθήκης. Για τη διαχείριση του
συναισθήματος στηριχθήκαμε σε τεχνικές παιχνιδιού και στο κουτί της «Ηρεμίας»,
στο οποίο τοποθετήσαμε αντικείμενα που μας επιτρέπουν να εκτονώσουμε το θυμό
μας.
Σκοπός του εργαστηρίου ήταν να κατανοήσουμε ότι ο θυμός αποτελεί
αναπόσπαστο μέρος της ψυχοσύνθεσης του ατόμου και κρίνεται ως μία φυσιολογική
συναισθηματική κατάσταση την οποία πρέπει ωστόσο, να εκδηλώνουμε με
ισορροπημένο τρόπο. Στην αντίθετη περίπτωση που
ο θυμός εκδηλώνεται με επιθετικότητα, δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις
του ατόμου με την οικογένεια, τους συνομήλικους και το σχολείο. Δημιουργεί όμως
προβλήματα και στα ίδια τα παιδιά γιατί δεν τους δίνει τη δυνατότητα να μάθουν
κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές οι οποίες θα αποτελέσουν αργότερα τη βάση για
την ένταξη τους στο κοινωνικό σύνολο. Αναμφίβολα ένα επιθετικό παιδί θα
μεγαλώσει σαν προβληματικός έφηβος και θα καταλήξει ένας προβληματικός
ενήλικος, γι’ αυτό και απαιτείται ειδική αντιμετώπιση τέτοιων συμπεριφορών.
Στο τέλος, οι μικροί μαθητές ορμώμενοι από το παραμύθι,
προχώρησαν σε εικαστική δραστηριότητα, αποτυπώνοντας το δικό τους θυμωμένο
εαυτό.
Η υπεύθυνη
Μαρία Αναστασίου
