MY KTEO

Δευτέρα 8 Απριλίου 2024

Στην εκδήλωση του Συλλόγου «Ηλιαχτίδα», η Γρανέτα Τσιβίκα


Καλεσμένη, στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Υποστήριξης Ατόμων με Νευροαναπτυξιακές Διαταραχές, «ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ» Χαλκίδας, χθες Κυριακή στην αίθουσα συνεδριάσεων του Περιφερειακού Συμβουλίου, ήταν η δημοτική σύμβουλος με την «Λαϊκή Συσπείρωση» Χαλκίδας, Γρανέτα Τσιβίκα.

Ο κεντρικός ομιλητής, Σπύρος Καλτικόπουλος, Υπεύθυνος Στρατηγικού Σχεδιασμού Ανάπτυξης και Προβολής του ΚΕΕΠΕΑ «ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ», ανέπτυξε τους τρόπους συμπερίληψης των Ατόμων με Αυτισμό στην Εκπαίδευση, την Εργασία και την Αυτόνομη Διαβίωση.

Στη σύντομη παρέμβασή της, η Γρανέτα Τσιβίκα, εστίασε στην ανυπαρξία της κρατικής μέριμνας για την στήριξη των οικογενειών και των παιδιών της ειδικής αγωγής, στην έλλειψη των κατάλληλων υποδομών εκπαίδευσης, και  την έλλειψη του εξειδικευμένου προσωπικού, ενώ ταυτόχρονα και εσφαλμένα οι κυβερνήσεις μεταθέτουν τις ευθύνες και την υποχρέωσή τους στην πολυσυζητημένη «ατομική ευθύνη»

Η παρέμβαση της Γρανέτας Τσιβίκα στην εκδήλωση της «Ηλιαχτίδας» Χαλκίδας:

«Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση σ’ αυτή την εξαιρετική εκδήλωση που διοργάνωσε ο Σ.Γ.Κ. Υποστήριξης Ατόμων με Νευροαναπτυξιακές Διαταραχές, «ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ» Χαλκίδας.

Ήρθαμε σήμερα  για να συμμετέχουμε στη συζήτηση με θέμα «Οικογενειακός Προγραμματισμός και Πλάνο Ζωής για τον Άνθρωπο με Αυτισμό ή και Νοητική Αναπηρία» και να συμβάλλουμε με τις θέσεις και τις προτάσεις μας στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που επιφυλάσσει το κράτος για τα άτομα που χρήζουν ειδικής αγωγής.

Στην πόλη μας, τόσο διαχρονικά όσο και σήμερα, είμαστε αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα καθώς τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν γονείς και παιδιά είναι πολλά και ουσιαστικά.

Ελλείψει κρατικών δομών και προϋποθέσεων, οι όποιες προσπάθειες των οικογενειών χαρακτηρίζονται από το στοιχείο της ατομικής ευθύνης.

Τα αποτελέσματα της καθημερινής μάχης που δίνουν οι γονείς, προέρχονται από την δική τους επιμονή και την αγάπη για να δώσουν στα παιδιά τους τις δυνατότητες εκπαίδευσης και την προοπτική αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Δεν υπάρχουν καν οι κατάλληλες δομές εκπαίδευσης, το απαραίτητο εξειδικευμένο προσωπικό. Με αποτέλεσμα οι γονείς  να επωμίζονται εξ ολοκλήρου την ευθύνη για το αν τα παιδιά τους θα καταφέρουν να έχουν όλα όσα είναι απαραίτητα για να μπορούν να ενταχθούν στη κοινωνία.

Βέβαια όσοι έχουν οικονομική άνεση έχουν πιθανότητες να τα καταφέρουν, όσοι δεν έχουν, θα  κρατήσουν στο σπίτι τα παιδιά τους, απλά για να τα φροντίζουν.

Για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες που δίνει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας ώστε να βοηθήσουν τα παιδιά με νοητική στέρηση να ενταχθούν στην κοινωνία, πρέπει να υπάρχει κρατική μέριμνα και γενναία χρηματοδότηση.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί από ένα πανελλαδικά ανεπτυγμένο δίκτυο δημόσιων δομών πρώιμης διάγνωσης και έγκαιρης παρέμβασης, στελεχωμένο με επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό και με σύγχρονο εξοπλισμό για τα παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές.»