Ο ποιητής του συλλόγου Μιχάλης Μιχαηλίδης διάβασε το σχετικό ποίημα που έγραψε :
Πάρε μια άδεια από το Θεό / Πάνο μου καμιά μέρα / να κατεβείς κάτω στη γη / εσύ και οι φίλοι σου οι καλοί / να κάνουμε παρέα. Να θυμηθούμε τα παλιά / κι όλα τα περασμένα / αυτά που χρόνια Πάνο εσύ / ναι, με την πένα τη χρυσή / όλα τα χες γραμμένα. Έλα λιγάκι και στη Γή / μεγάλε ευπατρίδη / για μία όμορφη βραδιά / νάρθετε θέλω αγκαλιά / και με τον Καζαντζίδη. Τότε οι τάφοι θα ανοιχτούν / θα βγουν όλοι οι γλεντζέδες / με τη μορφή σας θα χαρούν / και άφαντοι όλοι θα γενούν / οι σημερινοί λακέδες. Να δεις που θα χαρεί μ εσάς / ολόκληρη η Ελλάδα / που την κατάντησαν αυτοί / που κυβερνούνε στη βουλή / σαν στέρφα αγελάδα. Θαρρώ τα βλέπεις όλα αυτά / απ τα Ουράνια πάνω / γι αυτό κατέβα μια στιγμή / για να χαρούμε όλοι μαζί / σε ικετεύω Πάνο. Μια νοερή σφιχτή αγκαλιά / για σένα Πάνο πάλι / από έναν που σε αγαπά πολύ / από το χρόνια τα παλιά / τον φίλο σου Μιχάλη. Αιώνια η μνήμη σου / ποτέ της δε θα σβήσει / θα είναι πάντοτε νωπή / από ψηλά κι εδώ στη Γή / ορθή σαν κυπαρίσσι.