τελεστηκε Ιερό Μνημόσυνο στο κοιμητήριο του χωριού .. Ο Ιησούς έγειρε το κεφάλι του και ξεψύχησε. Ξαφνικά η γη σείστηκε συθέμελα. Στο Ναό το καταπέτασμα σκίστηκε στα δύο. Οι ταφόπλακες έφυγαν από τη θέση τους, και πολλοί νεκροί αναστήθηκαν. Επειδή ήταν Πάσχα, το θεωρούσαν ανεπίτρεπτο να αφήνουν τα σώματα των καταδίκων πάνω στο σταυρό. Οι στρατιώτες έσπασαν τα πόδια εκείνων που είχαν σταυρωθεί μαζί με τον Ιησού. Ένας στρατιώτης για να βεβαιωθεί ότι ο Ιησούς είχε πεθάνει, το τρύπησε τα πλευρά και ανάβλυσε αίμα και νερό. Η Μαρία πήρε στην αγκαλιά της το σώμα του γιου της. Δε λύγισε, έμεινα αξιοπρεπής μέσα στο πένθος της.
Ένας άγιος άνθρωπος, ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία, παραχώρησε στους μαθητές τον τάφο που είχε ετοιμάσει για τον εαυτό του. Ήταν ώρα να φροντίσουν το σώμα του νεκρού. Το τύλιξαν με ένα λινό σάβανο που είχε μουσκευτεί σε μίγμα μύρου και αλόης. Απόθεσαν στο μνήμα τη βαριά πέτρα, και ο τάφος σφραγίστηκε ... βλέπουμε τα πάθη του Χριστού μας πονάμε μαζί με την Παναγία που τον είδε σταυρωμένο ματωμένο να ξεψυχά πάνω στο σταυρό γιατί σωτηρία των ψυχών μας και νιώθουμε πώς πεθαίνει ο αδελφός μας ο πατέρας μας η μάνα μας .Πιστεύω πως ο άνθρωπος είναι ο πλασμένος να νιώθει ποιος είναι ο δημιουργός του για αυτό αυτές τις άγιες ημέρες ο κόσμος πάει στην εκκλησία .Το κάνει ασυναίσθητα δεν το κάνει με το μυαλό του αλλά το κάνει με την καρδιά του με την ψυχή του ξέρει η ψυχή ποιανού δημιούργημα είναι. Και θέλει να πάει να κλάψει να θρηνήσει για το χαμό του δημιουργού της. Ομως η ψυχή γνωρίζει μέσα της πώς σε τρεις μέρες θα έρθει η Ανάσταση του Χριστού και αν η ψυχή είναι καθαρή τότε θα αναστηθεί και αυτή μαζί με τον Σωτήρα .εύχομαι λοιπόν όλοι μας αφού ζήσαμε την σταύρωση και την ταφή του Χριστού να συναναστηθούμε μαζί του φέτος ψυχικά και σωματικά
π.Δημήτριος Αργύρης Πρωτοπρεσβύτερος
