Ήταν λοιπόν ο Τοτός στο σχολείο και είχε αρχίσει τα μπινελίκια όπως πάντα και παραδοσιακά
Κάθε μέρα τα ίδια, ότι κι αν γινόταν ο Τοτός έβριζε με τα χειρότερα λόγια και η δασκάλα είχε φρικάρει. Το ίδιο βέβαια και τα κορίτσια της τάξης σαν πιο σεμνά που ήταν.
Έτσι λοιπόν μια μέρα κανονίζει η δασκάλα με τα κορίτσια της
τάξης, την επόμενη φορά που ο Τοτός θα βρίσει, να αρχίσουν όλες μαζί να
ουρλιάζουν και να φύγουν τρέχοντας απ την τάξη, σαν αντίδραση μπας και
συνέλθει.
Την επόμενη μέρα ο Τοτός δεν μιλούσε καθόλου, παρά μόνο
κοιτούσε με ένα βλέμμα νοσταλγίας έξω απ” το παράθυρο.
Σε κάποια φάση η δασκάλα παραξενευμένη του λέει:
– Τοτέ τι έχεις σήμερα και δε μιλάς καθόλου;
– Τίποτα μωρέ, να, κοιτώ εδώ απέναντι που χτίζουν ένα
μπουρδ€λο…
Μόλις ακούνε τη βρισιά, όλα τα κορίτσια σηκώνονται και
αρχίζουν να φεύγουν από την τάξη ουρλιάζοντας.
Kαι ο
Τοτός:
–
Που πάτε ρε π@@@νες; Στα μπετά είναι ακόμα!
