Δύο ορειβάτες από την Κύμη έφτασαν στην κορυφή του βιβλικού βουνού Αραράτ

Δύο ορειβάτες από την Εύβοια που συγκεκριμένα κατάγονται απο την περιοχή της Κύμης, κατάφεραν στις 8 Αυγούστου να φτάσουν στην κορυφή του βιβλικού βουνού Αραράτ στα 5.137 μέτρα. Πρόκειται για την υψηλότερη κορυφή της Τουρκίας,  χιονοσκεπής ηφαιστειακός κώνος στα βάθη της ανατολικής Τουρκίας, στο τριεθνές Ιράν, Τουρκία, Αρμενία.

Μαζί με την ορειβατική ομάδα του ΕΟΣ Αχαρνών(στην οποία είναι μέλη), ο Παύλος Αντωνίου (ορειβάτης και κτηνίατρος αλόγων στο επάγγελμα) και η Ειρήνη Μπαμπαλή (ορειβάτισσα και διοργανώτρια υπαίθριων δραστηριοτήτων της εταιρείας Healthy Life) κατάφεραν να πραγματοποιήσουν ένα από τα ορειβατικά τους όνειρα.

Το Αραράτ είναι ένα στρωματοηφαίστειο, σχηματισμένο από ροές λάβας και πυροκλαστικά υλικά, χωρίς ηφαιστειακό κρατήρα. Πάνω από το ύψος των 4.100 μέτρων το βουνό συνίσταται κυρίως από εκρηξιγενές πέτρωμα, που καλύπτεται από κάλυμμα πάγου.O  παγετώνας αυτός διατηρείται όλο το χρόνο.(η χρήση κραμπόν θεωρείται απαραίτητη).

Χαρακτηριστικά περιγράφουν:

ΕΙΡΗΝΗ: Ας αναφερθούμε μόνο στα θετικά! Το συγκεκριμένο βουνό αν και γυμνό και βραχώδες, έχει μια ιδιαίτερη ενέργεια που σε προσκαλεί από τη στιγμή που το αντικρίζεις για πρώτη φορά να θες να το κατακτήσεις. Σου προσφέρει  μια υπέροχη θέα στην κοιλάδα του Dogubeyazit. Ξύπναγα επίτηδες το βράδυ για να δω τον έναστρο ουρανό και τα φωτάκια της πόλης κάτω (την πρώτη φορά δεν πίστευα αυτό που αντίκρυσα). Στα συν να προσθέσουμε τον αντικατοπτρισμό του Αραράτ ως πυραμίδα! Μάλιστα! δεν έχει μόνο ο Ταύγετος φαινόμενο πυραμίδας και ήταν μαγικό!

Η αναμέτρηση που δίνεις συνεχώς με τον εαυτό σου κατά την ανάβαση και τα συναισθήματα που βιώνεις δεν περιγράφονται. Σίγουρα επιστρέφεις πιο δυνατός και μπορείς να διαχειριστείς με μεγαλύτερη δύναμη και αυτοπεποίθηση τα προβλήματα της καθημερινότητας. Γιατί δεν πρόκειται μόνο για την ανάβαση, αλλά για όλη τη διαδικασία. Νιώθω περήφανη που τα καταφέραμε. Πάμε ακόμη πιο ψηλά!

Επιτρέψτε μου λόγω της ιδιότητάς μου, σίγουρα δεν πρόκειται για πρόταση σε άκρους αρχάριους ορειβάτες που θέλουν να κάνουν μια κορυφή 5000 μέτρων. (το διαβάσαμε κάπου κι αυτό!)

 ΠΑΥΛΟΣ: Αν δεν σας ενοχλεί το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε ένας θάμνος πουθενά μπορείτε να το βάλετε στη λίστα σας. Αυτό που καθιστά δύσκολη τη συγκεκριμένη ανάβαση δεν είναι η θετική υψομετρική που καλύπτεις καθημερινά, αλλά η έλλειψη οξυγόνου λόγω υψομέτρου σε συνδυασμό με τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης στα basecamp (λίγο πολύ καταλάβαμε ότι είναι όλα ίδια, μην ξεχνάτε ότι βρίσκεται στα βάθη της ανατολικής Τουρκίας). Σε κάθε περίπτωση το να βρίσκεσαι ξαφνικά στα 2.200 από όπου ξεκινά η ανάβαση, για να βρεθείς στα 5.137m,  χρειάζονται κάποιες ημέρες και οι σωστές τεχνικές  για σωστό εγκλιματισμό πριν την τελική ανάβαση.

 Το κομμάτι του εγκλιματισμού πήγε αρκετά καλά και εκ του αποτελέσματος, αφού από τα 22 άτομα της ομάδας τα κατάφεραν τα 20! (Ας σημειωθεί βέβαια ότι επιχείρησε και άλλη ολιγομελή ομάδα Ελλήνων, 6 ατόμων, όπου μόνο οι 2 βρέθηκαν στην κορυφή). ‘Αρα εκτός από το σωστό εγκλιματισμό παίζει ρόλο και η φυσική κατάσταση των συμμετεχόντων, η ψυχολογία, οι καιρικές συνθήκες, ο ύπνος, η διατροφή και τόσα πολλά ακόμη.  Αν με ρωτάτε, σίγουρα θα έκανα και δεύτερη επιχείρηση ανάβασης.