Όπως αποκαλύπτει η εκτέλεση του φετινού προϋπολογισμού, αντί γα πλεόνασμα 2,1% επί του ΑΕΠ (κοντά στα 4,2 δις ευρώ), στο τέλος το πλεόνασμα θα ανέλθει στα 4,3 δισ. ευρώ.
Γράφει ο Χρήστος Μέγας
Σε νέο υπερπλεόνασμα σοκ και για το 2025 οδηγούν οι (μη) εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, η συνέχιση της σφιχτής οικονομικής πολιτικής και τα πρώτα σχέδια για τον προϋπολογισμό του νέου χρόνου.
Στις εσωκομματικές διαμάχες (μετά το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών) για την κατεύθυνση της κυβέρνησης και τις ισορροπίες εντός της ΝΔ φαίνεται ότι κέρδισαν όσοι θέλουν «εμμονή και σταθερότητα στα πλεονάσματα». Μια ρητορική συμπληρωμένη από… δεξιά φρασεολόγια, όπως τουλάχιστον αυτή την διαμορφώνει ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης…
Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει η εκτέλεση του φετινού προϋπολογισμού, αντί γα πλεόνασμα 2,1% επί του ΑΕΠ (κοντά στα 4,2 δις ευρώ), στο τέλος το πλεόνασμα θα ανέλθει στα 4,3 δισ. ευρώ.
Η υπερφορολόγηση είναι αχαλίνωτη και παραπέμπει στα καταστροφικά πλεονάσματα του 5% της περιόδου 2017-18, τα οποία, τότε, μετατρεπόταν σε εφάπαξ επιδόματα…
Ουσιαστικά, ακολουθούμε τους δανειστές (και επόπτες), οι οποίοι υπέδειξαν ότι πρέπει να βγάλουμε πλεόνασμα, από ελλείμματα την περίοδο της πανδημίας (2020-22), ώστε να αποπληρώσουμε το κρατικό χρέος της περιόδου έως το 2009 (ποσό που αυξήθηκε κατά τουλάχιστον 60 δισ. ευρώ την περίοδο της πανδημίας και των… οριζόντιων επιδομάτων τα οποία, ως φαίνεται, επηρέασαν την οικονομική συμπροφορά, αλλά και την πολιτική επιλογή, πολλών Πολιτών).
Υπερέσοδα
Και η κυβέρνηση αποφασίζει για την (άδικη) κατανομή των βαρών.
Η φετινή υπεραπόδοση του προϋπολογισμού βασίζεται:
α) στα αυξημένα έσοδα από τους έμμεσους φόρους (ΦΠΑ κ.α.) λόγω αυξημένων αρχικών τιμών και παρά την (μικρή) μείωση της κατανάλωσης,
β) την μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, με αποτέλεσμα οι όποιες (κατώτερες πάντως που πληθωρισμού, πλην του βασικού μισθού) αυξήσεις σε μέσο μισθό και συντάξεις να φαλκιδεύονται από την εφορία (και την Εισφορά Αλληλεγγύης στην περίπτωση των συνταξιούχων) και
γ) τις μειωμένος δαπάνες για υποδομές, Υγεία, Παιδεία, Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, καθώς οι όποιες παρεμβάσεις «ανατέθηκαν» είτε στα ΣΔΙΤ (σύμπραξη με ιδιωτικό τομέα, άρα μετάθεση του κόστους στις επόμενες γενιές) είτε στα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης.
Από αυτούς τους κανόνες δεν απομακρύνεται ούτε πόντο και ο νέος προϋπολογισμός, σύμφωνα με τις «εξαγγελίες» Μητσοτάκη από τη Θεσσαλονίκη.
- Τα έσοδα θα συνεχίσουν να αυξάνονται καθώς η ακρίβεια θα οδηγήσει αρκετά υψηλότερα (από τον μέσο προβλεπόμενο πληθωρισμό του 2%) τα είδη πρώτης ανάγκης.
- Δεν τιμαριθμοποιείται και πάλι η φορολογική κλίμακα με αποτέλεσμα οι συνταξιούχοι των 720 ευρώ και οι εργαζόμενοι με το βασικό μισθό των 710 καθαρά (830 μεικτά) να πληρώνουν φόρο.
- Οι δαπάνες υπακούουν στη σφιχτή νεοφιλελεύθερη πολιτική και δεν πρόκειται να αυξηθούν πέραν του 3% (θα δαπανηθούν σε απόλυτους αριθμούς το πολύ έως 2,9 δισ. ευρώ παραπάνω το 2025 εν σχέσει με φέτος, όσο δηλαδή ο πληθωρισμός).
Χάσμα
Άρα το νέο χρόνο:
1. Θα αυξηθεί και άλλο χάσμα μέσα στην κοινωνία μεταξύ των πιο φτωχών στρωμάτων και της οικονομικής ελίτ.
2. Το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών θα είναι μικρότερο, αφενός λόγω υποδεέστερων, του πληθωρισμού, αυξήσεων (σ.σ. ειδικά στα τρόφιμα, την στέγη και την ενέργεια) και αφετέρου από την εντεινόμενη φοροεπιδρομή: Περισσότερο ΦΠΑ για τα ίδια αγαθά και υπηρεσίες λόγω αύξησης των αρχικών τιμών, μεγαλύτερους άμεσους φόρους λόγω ονομαστικής αύξησης των αποδοχών!
3. Οι υποδομές θα υποχωρήσουν, τα κονδύλια σε Δήμους, Νοσοκομεία, Σχολεία θα παραμείνουν στάσιμα σε πραγματικούς όρους (αν εξαιρεθεί ο πληθωρισμός).
4. Η στεγαστική κρίση θα ενταθεί αφενός γιατί δεν υπάρχει τραπεζική πίστη (ειδικά προς τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα) και αφετέρου η κυβέρνηση σχεδιάζει την «παρέμβασή» της από το καλοκαίρι του 2025 και μετά και μόνο προς την κατεύθυνση της αγοράς κατοικίας. Όταν τα πρόβλημα στέγης έχει σαν κύρια αιτία την μη προσφορά κατοικιών.
5. Οι τράπεζες δεν προβλέπεται να χρηματοδοτήσουν την οικονομία και την ανάπτυξη ειδικά προς τους μικρούς και μεσαίους ομίλους, ενώ το Ταμείο Ανάκαμψη προορίζεται μόνο για προϋπάρχοντα (έτοιμα) επενδυτικά σχέδια τα οποία συν-χρηματοδοτούν οι τράπεζες, άρα λαμβάνουν από τους μεγάλους επιχειρηματίας σαν εγγύηση τις… καταθέσεις της υψηλής κερδοφορίας των προηγούμενων ετών.
Συνεπώς, η μείωση του διαθεσίμου εισοδήματος, η φοροεπιδρομή στους μισθωτούς, συνταξιούχους και μικρούς ελεύθερους επαγγελματίες, η μείωση των καταθέσεων και η μη δημιουργία νέου χρήματος (αρνητική τραπεζική επέκταση) αναμένεται να επηρεάσουν την αναιμική, έτσι κι αλλιώς, ανάπτυξη (μεγέθυνση).
Τι φοβάται
Τα λογικά ερωτήματα είναι «τότε γιατί επιμένει η κυβέρνηση;» και «τι θα μπορούσε να επιλέξει χωρίς να διαταραχθεί ο στόχος για ένα πλεόνασμα στο 2%;».
Η μείωση των συντελεστών ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης και η τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας είναι μέτρα «εκ των ων ουκ άνευ» για την στήριξη της οικογένειας και την κοινωνική ειρήνη.
Ωστόσο το οικονομικό επιτελείο φοβάται μην «καθίσει» η κατανάλωση, μην καταρρεύσει ο καταναλωτής και… χάσει έσοδα. Ενώ η κυβέρνηση πιέζει αφύσικα την μέση οικογένεια, δεν υπολογίζει την καθημερινότητα των ανθρώπων, ότι δηλαδή αυτά τα μονομερή βάρη μπορεί να φέρουν την κοινωνική καταστροφή, παρά φοβάται ότι μπορεί να μειωθεί η κατανάλωση και θα «χαθούν» φορολογικά έσοδα (έμμεσοι φόροι). Γι αυτό κρατάει υψηλά τους φορολογικούς συντελεστές!
Ταυτόχρονα, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η πολιτική-οικονομική αστάθεια σε Γερμανία και Γαλλία αποτελούν πρόσθετους παράγοντες ανησυχίας ως προς την επίτευξη των ονομαστικών στόχων και την περαιτέρω αναβάθμιση της χώρας από τους διεθνείς οίκους…
Και όλες τις ασυμμετρίες τις πληρώνει το μέσο νοικοκυριό…
iEidiseis.gr
