Απόφαση καταπέλτης από το ΣτΕ για όλα τα επικουρικά ταμεία που συγχωνεύθηκαν στον ΕΦΚΑ, καθώς το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο έπειτα από προσφυγή του συλλόγου συνταξιούχων ΕΤΑΤ (επικουρικό ταμείο Τραπεζών) έκρινε ότι οι περικοπές συντάξεων είναι συνταγματικές. Σύμφωνα με την απόφαση, που εκδόθηκε την εβδομάδα που πέρασε, οι αρχές της ισότητας και αναλογικότητας ουδόλως εμποδίζουν τον νομοθέτη να επιβάλει για λόγους δημοσίου συμφέροντος μειώσεις σε παροχές το ύψος των οποίων είχε διαμορφωθεί ως αποτέλεσμα της ιδιωτικής βούλησης στο πλαίσιο της συλλογικής αυτονομίας.
Εξάλλου, η ένταξη του ΕΤΑΤ στον ΕΦΚΑ, η οποία αποφασίστηκε μετά τη σύνταξη της αναλογιστικής μελέτης με την οποία συνοδεύθηκαν οι ρυθμίσεις του νόμου Κατρούγκαλου (4387/2016), δεν είναι ικανή, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, να κλονίσει τη βιωσιμότητα του ΕΦΚΑ, σε κάθε δε περίπτωση η δεινή οικονομική κατάσταση του ΕΤΑΤ κατέστησε αναγκαία την ένταξη αυτού στον ΕΦΚΑ.
Σύμφωνα με το σκεπτικό, το ΕΤΑΤ αδυνατούσε να χορηγήσει τις παροχές στο ύψος πριν τις περικοπές, προκειμένου δε να διασφαλιστεί ο πυρήνας του δικαιώματος λήψης της προσυνταξιοδοτικής παροχής, κρίθηκε επιβεβλημένη η ένταξη του ΕΤΑΤ στον ΕΦΚΑ και, κατ’ ακολουθίαν, αναγκαίος ο επανακαθορισμός του τρόπου υπολογισμού της εν λόγω παροχής (τόσο για τους ασφαλισμένους όσο και τους συνταξιούχους του ΕΤΑΤ), με την τροποποίηση μόνο του ποσοστού αναπλήρωσης.
Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι τεκμηριώνεται επαρκώς η αναγκαιότητα καταβολής από τον ΕΦΚΑ των καταβαλλομένων από αυτό προσυνταξιοδοτικών και λοιπών παροχών. Και αυτό διότι η ένταξη του ΕΤΑΤ στον ΕΦΚΑ -η οποία, όπως προκύπτει και από τις προπαρασκευαστικές εργασίες του νόμου, αποφασίστηκε πράγματι μετά τη σύνταξη της ως άνω αναλογιστικής μελέτης- δεν είναι πάντως ικανή, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, να κλονίσει τη βιωσιμότητα του ΕΦΚΑ, στον οποίο εντάχθηκε το σύνολο των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων της χώρας. Σε ό,τι αφορά τις μειώσεις συντάξεων, δικαιολογούνται από επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, συνισταμένους στην εξασφάλιση της καταβολής των προσυνταξιοδοτικών και λοιπών παροχών και στη βιωσιμότητα του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης.
Συνεπώς, ο περί του αντιθέτου λόγος ακύρωσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, ενόψει των σκοπών δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι υπαγόρευσαν τη θέσπιση των επίμαχων μέτρων, εν πάση δε περιπτώσει, διότι τυχόν αντίθεση προς τις διατάξεις αυτές του σωρευτικού αποτελέσματος των μέτρων που δεν αποτελούν αντικείμενο αυτής της δίκης, μόνο τα τελευταία αυτά μέτρα μπορεί να θίξει και όχι τα επίμαχα.
Powergame.gr