Στα όρια της νευρικής κρίσης έχει φέρει μια κυρία γνωστός πολιτικός ο οποίος, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει πως εκείνη τον κατηγορεί όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, συνεχίζει να την αντιμετωπίζει με τρόπο που μοιάζει σχεδόν ειρωνικός. Ενώ εκείνος έχει ενημερωθεί πολλές φορές για τα επικριτικά της σχόλια, κάθε φορά που τη συναντά την αγκαλιάζει και τη φιλάει θερμά, λες και θέλει να της στείλει το μήνυμα: «Αδιαφορώ για ό,τι λες».
Αυτή η στάση, από
τη μία, δείχνει ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση, από την άλλη, όμως, τείνει να
εξοργίζει την κυρία, που αισθάνεται ότι η κριτική της πέφτει στο κενό. Μερικές φορές, η αδιαφορία είναι πιο ισχυρή απ' την αντιπαράθεση, και ο
συγκεκριμένος πολιτικός φαίνεται να το γνωρίζει καλά
