Το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου είναι ποιος θέλει τελικά εκλογές σε αυτό το timing; Μπορεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης να φωνασκούν και να ζητούν την παραίτηση της κυβέρνησης, όταν όμως τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ ρωτιούνται επ’ αυτού στα ΜΜΕ απαντούν με επιτηδευμένη αοριστολογία χωρίς να είναι ξεκάθαροι. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές θα οδηγήσουν σε συρρίκνωση των ποσοστών τους και θα χρεωθούν την άνοδο των «αντισυστημικών» κομμάτων (βλέπε Ελληνική Λύση, Φωνή Λογικής και Πλεύση Ελευθερίας).
Γράφει ο Κώστας Τσιτούνας
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την άλλη μεριά ξεκαθάρισε την Παρασκευή από το βήμα της Βουλής ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2027 αφού στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν την εκτίμηση ότι μέσα σε αυτό το διάστημα μπορούν να αλλάξουν και οι συσχετισμοί και το αρνητικό κλίμα που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις.
Κομβικό σημείο σε όλη την συζήτηση περί πρόωρων εκλογών είναι ότι αυτοδυναμία δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα για κανέναν, ούτε και το σενάριο κάποιας συγκυβέρνησης.
Το αίτημα περί εκλογών είναι ουσιαστικά ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα που κανένα από τρια βασικά κόμματα εξουσίας (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΣΥΡΙΖΑ) δεν επιθυμεί αυτή την περίοδο. Τα κόμματα διαμαρτυρίας (Κ. Βελόπουλος, Α. Λατινοπούλου, Ζ. Κωνσταντοπούλου και Δ. Νατσιός, Γ. Βαρουφάκης, Σ. Κασσελάκης κλπ) προφανώς και ποντάρουν στις κάλπες για να αυξήσουν τα ποσοστά τους, αφού έτσι κι αλλιώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν εννιακομματική Βουλή.
Ειδικά στο ΠΑΣΟΚ και στον ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν προκύπτει κάποια αύξηση των ποσοστών τους σε ενδεχόμενες κάλπες. Θα ήταν ενδεχομένως παράδοξο να επιθυμούν εκλογές για να καταγράψουν χαμηλές πτήσεις...
Το αφήγημα «να πάμε τώρα σε εκλογές για να φύγει ο Μητσοτάκης» δεν φτάνει για να δημιουργήσει συνθήκες κυβερνησιμότητας της κεντροαριστεράς.
Τα σενάρια περί συγκυβέρνησης όμως δίνουν και παίρνουν στο χώρο της κεντροαριστεράς αν και τα μαθηματικά της εξίσωσης δεν βγαίνουν αφού το εκλογικό σύστημα της Ελλάδας δύσκολα επιτρέπει δημιουργία κυβέρνησης χωρίς το πρώτο κόμμα.
Το σενάριο των διπλών εκλογών με τα σημερινά δεδομένα θεωρείται ρεαλιστικό αφού σε πρώτο χρόνο όλοι θέλουν να δουν τι ποσοστά μπορούν να καταγράψουν αυτόνομα για να μπορέσουν στη συνέχεια να διαπραγματευτούν μετεκλογικές συμμαχίες.
Στη ΝΔ έχουν ξεκαθαρίσει με κάθε τρόπο ότι δεν θα απλώσουν χείρα βοηθείας στα δεξιά της γαλάζιας πολυκατοικίας. Ο μόνος εν δυνάμει εταίρος θα μπορούσε να είναι το ΠΑΣΟΚ και γι' αυτό ασκούν πολιτική πίεση στον κ. Ανδρουλάκη να πάρει θέση και να δηλώσει με ποια πλευρά θα πάει όταν έρθει η κρίσιμη ώρα.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν ανοίγει τα χαρτιά του αν και πολλοί στην Χαρ. Τρικούπη εισηγούνται το άνοιγμα προς ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από τις προηγούμενες εθνικές εκλογές ο Νίκος Ανδρουλάκης άφηνε να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς όμως τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά με κάποιο άλλο πρόσωπο κοινής αποδοχής το οποίο παρόλα αυτά δεν αποκάλυψε ποτέ.
Δεν θα πρέπει συνεπώς να αποκλείσουμε το σενάριο να ακολουθήσει την ίδια γραμμή στις επόμενες εκλογές αν οι κάλπες επιβάλλουν συνεργασίες.
Το σενάριο μιας μεγάλης ετερόκλητης συμμαχίας του ΠΑΣΟΚ με όλες τις δυνάμεις της αριστεράς εκτός από ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες. Η σύμπραξη του κ. Ανδρουλάκη με κόμματα που έχουν υποστηρίξει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ είναι απίθανη.
Οι κύριοι Φάμελλος και Χαρίτσης από την άλλη δεν θα είχαν πρόβλημα να συνεργαστούν με κόμματα όπως της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Γιάνη Βαρουφάκη ή ακόμα και με το Κίνημα Δημοκρατίας του Κασσελάκη αφού προέρχονται από την ίδια πολιτική μήτρα.
Συμπερασματικά το σενάριο πρόωρων εκλογών σε αυτό το timing δεν συγκεντρώνει ιδιαίτερες πιθανότητες. Στην πολιτική ο χρόνος μετριέται και κυλάει διαφορετικα από ότι στη ζωή και τα δύο χρόνια μέχρι το 2027 είναι αρκετά για να αλλάξουν συσχετισμοί και δεδομένα στην πολιτική σκακιέρα.
Newsbomb.gr