Οι δυσκολίες ενός υποψηφίου κοινής στήριξης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές εκλογές του 2028

Οι δημοτικές εκλογές του 2028 προδιαγράφονται ιδιαίτερα απαιτητικές για έναν υποψήφιο που θα προέρχεται από κοινό μέτωπο του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, δύο κόμματα που σήμερα καταγράφουν χαμηλά ποσοστά στην κοινωνική και πολιτική βάση. Η συρρίκνωση της απήχησής τους τα τελευταία χρόνια, σε συνδυασμό με τη διάσπαση και την πολυδιάσπαση της ευρύτερης αριστερής παράταξης, δημιουργεί ένα εξαιρετικά δύσκολο πολιτικό πεδίο.

Κατ’ αρχάς, η κοινή υποψηφιότητα απαιτεί συμφωνία στρατηγικής, πολιτικών προτεραιοτήτων και κυρίως προσώπων – κάτι που, με βάση τις μέχρι τώρα ενδείξεις, δεν είναι καθόλου εύκολο. Οι διαφορές ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ δεν είναι μόνο ιστορικές αλλά και ιδεολογικές, γεγονός που κάνει τη σύμπραξη ασταθή και ευάλωτη σε εσωτερικές συγκρούσεις. Επιπλέον, τμήματα της κοινωνικής βάσης κάθε κόμματος εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν με καχυποψία τον "άλλο", αποδυναμώνοντας έτσι το ενωτικό αφήγημα.

Παράλληλα, η Αριστερά εμφανίζεται κατακερματισμένη, με πολλές ομάδες και κινήσεις να κινούνται αυτόνομα ή να επιλέγουν την αποχή από ευρύτερες συμπράξεις. Αυτή η διάσπαση περιορίζει ακόμα περισσότερο τις δυνατότητες για ένα ενιαίο προοδευτικό μέτωπο, αφήνοντας ελεύθερο πεδίο σε υποψηφιότητες που στηρίζονται από τη Νέα Δημοκρατία ή ανεξάρτητους με δεξιόστροφη πολιτική κατεύθυνση.

Τέλος, η τοπική αυτοδιοίκηση τα τελευταία χρόνια φαίνεται να ακολουθεί τάσεις "αποπολιτικοποίησης", με τους πολίτες να επιλέγουν πρόσωπα με τεχνοκρατικό ή "ανεξάρτητο" προφίλ, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τις κομματικές ταυτότητες. Σε αυτό το περιβάλλον, ένας υποψήφιος κοινής κομματικής στήριξης από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ θα χρειαστεί να δώσει μάχη όχι μόνο απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά και για να πείσει την κοινωνία ότι αποτελεί μία αξιόπιστη, ενωτική και αποτελεσματική πρόταση.

Με δεδομένες τις χαμηλές εκλογικές επιδόσεις, την έλλειψη πολιτικής δυναμικής και τις εσωτερικές αμφιβολίες, το εγχείρημα μιας κοινής υποψηφιότητας μοιάζει σήμερα περισσότερο με ανάγκη επιβίωσης παρά με στρατηγική νίκης. Ωστόσο, αν υπάρξει πραγματική ανανέωση προσώπων, σαφές πολιτικό όραμα και ειλικρινής διάθεση για συνεργασία, ακόμα και τα πιο δύσκολα σενάρια μπορεί να ανατραπούν.