Στην οδό Δημοσθένους Βασιλείου στη Χαλκίδα, το πεζοδρόμιο έχει πάψει προ πολλού να είναι χώρος διέλευσης πεζών. Πλέον εξυπηρετεί πιο… ανώτερους σκοπούς. Όπως, ας πούμε, να εξυπηρετεί τον "πρόχειρο" οδηγό του κόκκινου αυτοκινήτου που αποφάσισε να το ακουμπήσει εκεί που κανονικά περπατά ο κόσμος. Γιατί να κάνει τον κόπο να παρκάρει νόμιμα, να περπατήσει μερικά μέτρα ή να δείξει σεβασμό; Το πεζοδρόμιο είναι πιο βολικό. Κι αν ενοχλεί τους πεζούς; Τόσο το χειρότερο για τους πεζούς.
Αλλά μην τον αφήσουμε μόνο του – η ασυδοσία σπάνια κυκλοφορεί χωρίς παρέα. Δίπλα, παρκαρισμένο κομψά και το μηχανάκι, πάνω στο πεζοδρόμιο κι αυτό, μπλοκάροντας εντελώς την όποια πρόσβαση είχε απομείνει. Ο συνδυασμός είναι εξαιρετικός: ούτε μωρό σε καρότσι δε χωράει, ούτε άνθρωπος με πατερίτσες, ούτε καν ένας απλός διαβάτης.
Πραγματικά, θα μπορούσε κανείς να προτείνει στον δήμο να εγκαταστήσει ταμπέλα: “Απαγορεύεται η κυκλοφορία πεζών – Χώρος στάθμευσης αντικοινωνικών οδηγών”.
Το συμπέρασμα; Απλό: Όταν δεν υπάρχει ούτε ίχνος κοινωνικής ευθύνης, όταν η Πολιτεία κάνει τα στραβά μάτια και η παιδεία είναι είδος προς εξαφάνιση, τότε οι δρόμοι – και τα πεζοδρόμια – καταλήγουν να ανήκουν στους λίγους και εγωκεντρικούς.
