Σε μια εποχή όπου οι ρυθμοί της καθημερινότητας και οι οικονομικές δυσκολίες συχνά σκληραίνουν τα αντανακλαστικά της κοινωνίας, μια απλή σκηνή που εκτυλίχθηκε σε φούρνο της οδού Χαινά, στο κέντρο της Χαλκίδας, απέδειξε πως η ανθρωπιά δεν έχει χαθεί – απλώς χρειάζεται αφορμή για να φανεί.
Μια γυναίκα, κρατώντας το παιδί της στην αγκαλιά, μπήκε στο κατάστημα και ζήτησε δύο τυρόπιτες και ένα γάλα. Έδειχνε κουρασμένη, αλλά αξιοπρεπής. Όταν έφτασε η στιγμή να πληρώσει, διαπίστωσε με αμηχανία πως τα χρήματά της δεν επαρκούσαν για το σύνολο των προϊόντων. Για λίγα λεπτά επικράτησε μια σιωπή, ένα παγωμένο βλέμμα, μια διστακτική κίνηση.
Κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ο διπλανός πελάτης – χωρίς δεύτερη σκέψη – πλήρωσε το ποσό. Δεν το έκανε επιδεικτικά, ούτε με λόγια. Απλά και ανθρώπινα, έδειξε πως η αλληλεγγύη μπορεί να υπάρξει αθόρυβα, χωρίς φώτα, κάμερες ή χειροκροτήματα.
Το στιγμιότυπο συγκίνησε όσους ήταν παρόντες. Όχι γιατί πρόκειται για κάτι εντυπωσιακό, αλλά γιατί είναι ακριβώς αυτό που λείπει από την καθημερινότητά μας: η αυθόρμητη, ανιδιοτελής προσφορά στον συνάνθρωπο.
