Μετά από 15 χρόνια οικονομικής, υγειονομικής και ενεργειακής κρίσης και λίγο πριν εισέρθουμε σε ένα (ακόμη) εσαεί εμπορικό πόλεμο (δασμών), το μερίδιο των μισθωτών στον εθνικό πλούτο έχει μειωθεί, τα δικαιώματα περί την εργασία και την ασφάλιση έχουν συρρικνωθεί και ο ρόλος του διευθυντή/εργοδότη έχει ενισχυθεί. Ακόμη και εις βάρος της προσωπικής ζωής των εργαζομένων…
Γράφει ο Χρήστος Μέγας
Το 2009, ένα χρόνο κρίσης αλλά πριν εισέλθουμε επίσημα στα μνημόνια, το εθνικό προϊόν (ΑΕΠ) υπολογιζόταν στα 237 δισ. ευρώ. Όσο περίπου(235 δισ.) ήταν και το 2024. Επανήλθε δηλαδή μετά από μια σημαντική μείωση που έφτασε σχεδόν στο 25%.
Προ της κρίσης οι κάτοικοι υπολογίζονταν σε 10,8 εκ., άρα το μέσο ΑΕΠ ήταν σχεδόν 22.000 ευρώ, ενώ το προηγούμενο έτος, με τον πληθυσμό στα 10,4 εκ. ευρώ (μείωση λόγω δημογραφικής κρίσης, brain drain κ.α.), το κατά κεφαλήν ΑΕΠ αυξήθηκε στα 22.600 ευρώ.
Ωστόσο, το 2009 ο μέσος μισθός του ιδιωτικού τομέα ήταν 1.442 ευρώ, ενώ το 2024 μειωμένος στα 1.336 ευρώ σύμφωνα με το ΙΟΒΕ (πάντα σε σταθερές τιμές).
Κατά συνέπεια, μέσα στην πολυεπίπεδη κρίση κάποιοι έγιναν πιο πλούσιοι. Η πτώχευση της χώρας στάθηκε αφορμή ασύστολου πλουτισμού για ορισμένα στρώματα. Βοηθούμενα και από τις ολιγοπωλιακές συνθήκες που διαμορφώθηκαν στην αγορά…
Περισσότεροι φόροι
Και δεν είναι μόνο ότι το 2024 (ουσιαστικά σήμερα) οι μισθωτοί λαμβάνουν λιγότερα, αλλά έχουν και ακόμη μικρότερο διαθέσιμο εισόδημα.
Ας κάνουμε ένα τεστ τότε (προ μνημονίων) και τώρα (που επήλθε η… κανονικότητα):
- Το 2009 ο ΦΠΑ ήταν 19% και σήμερα στο 24%.
- Το αφορολόγητο όριο για μισθωτούς και συνταξιούχους από 12.000 ευρώ, έπεσε στα 8.636 ευρώ.
- Τα είδη πρώτης ανάγκης και η ενέργεια έχουν εκτοξευτεί.
Αν σε οικονομικό-ταμειακό επίπεδο οι μισθωτοί (και οι συνταξιούχοι) είναι τα μεγάλα θύματα της κρίσης και τα συνήθη φορολογικά υποζύγια για να συγκεντρωθούν τα θηριώδη πλεονάσματα της κυβέρνησης, ας δούμε τις κόστος κατέβαλαν προκείμενου να στηριχτεί η ελληνική παραγωγή και οικονομία.
Αντί λοιπόν επενδύσεων, εκσυγχρονισμών και βελτίωσης υποδομών και Δικτύων ώστε να βελτιωθεί η παραγωγικότητα, εδώ και 15 χρόνια, συνεχώς και συντονισμένα, μέσα από αλλεπάλληλες παρεμβάσεις, μειώνονται τα εργασιακά δικαιώματα ώστε τα παραγόμενα προϊόντα να είναι πιο… ανταγωνιστικά.
Τακτική που φυσικά δεν αποδίδει, αφού το εργατικό κόστος είναι ο 15ος ή 16ος παράγοντας ανταγωνιστικότητας (προέχουν τα Δίκτυα, η έρευνα, η ενέργεια, η απονομή δικαιοσύνης, η γραφειοκρατία κ.α.). Με αποτέλεσμα το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο συνεχώς να διευρύνεται.
- Καταργήθηκαν οι Συλλογικές Διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό και οι εισαγωγικές αμοιβές ορίζονται με απόφαση της κυβέρνησης. Η αμοιβή της εργασίας είναι το τελευταίο προϊόν σε διατίμηση στην σύγχρονη εποχή…
- Αποτέλεσμα, μόλις 1 στους 4 εργαζόμενους να καλύπτεται από Συλλογική Σύμβαση (ΣΣΕ).
- Το 8ωρο είναι η «μεζούρα» για τον υπολογισμό του ετήσιου χρόνου εργασίας, όχι για την ημερήσια εργασία. Εάν μια ημέρα ο μισθωτός θα εργαστεί 10 ή 6 ώρες είναι θέμα ατομικής σύμβασης. Και πολύ σύντομα το ημερήσιο ωράριο θα διαμορφώνεται στην διάρκεια της ίδιας της ημέρας με απόφαση του Προσωπάρχη
- Οι μισθωτοί, με διευθυντικό δικαίωμα, πρέπει να δουλεύουν και Σάββατο. Άρα καταργείται η 48ωρη (συνεχές διήμερο) ανάπαυση.
- Με ατομική σύμβαση η πλήρης-8ωρη απασχόληση μπορεί να μετατραπεί σε παρτ τάιμ
- Σε περίπτωση μερικής απασχόλησης ο εργοδότης μπορεί να απασχολεί τον μισθωτό με σπαστό ωράριο: δύο ώρες το πρωί και δύο το απόγευμα!
- Έχει μειωθεί η αποζημίωση απόλυσης.
- Σε περίπτωση παράνομης απόλυσης, σύμφωνα με δικαστική απόφαση, ο εργοδότης δεν υποχρεούται σε επαναπρόσληψη. Αρκεί να… ικανοποιήσει τον αδικηθέντα υπάλληλό του με μια κάπως μεγαλύτερη αποζημίωση.
- Από τον Φεβρουάριο του 2012 έως τον Δεκέμβριο του 2023 έχουν «παγώσει» οι 3ετίες με αποτέλεσμα όσοι εισήλθαν στην αγορά εργασίας την τελευταία 15ετία να λαμβάνουν σταθερά τον ίδιο μισθό με τους νεοεισερχομένους.
- Καταργήθηκε η στεγαστική συνδρομή (Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας), καθώς και οι εισφορές εργαζομένων και επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα η όξυνση του προβλήματος στέγασης. κυρίως των νεώτερων ηλικιών εργαζομένων.
- Καταργήθηκαν τα Δώρα στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
- Μειώθηκαν δραματικά οι συντάξεις και θα μειωθούν ακόμη περισσότερο λόγω κατάργησης της προσαύξησης για τις υπερωρίες (+40%) και την εργασία κατά τις Κυριακές και αργίες (+75%). Ταυτόχρονα αυξήθηκαν στα 40 τα έτη ασφάλισης για πλήρη σύνταξη.
iEidiseis.gr
