Μπορεί κάθε χρόνο να προστίθενται νέοι άνθρωποι στο συνδικαλιστικό και κοινωνικό κίνημα, αλλά είναι σαφές ότι δεν αρκεί για να δυναμώσει το κινηματικό «dna» της Εύβοιας. Απόδειξη είναι η κάθε χρόνο μικρή συμμετοχή στην κορωνίδα των απεργιακών κινητοποιήσεων, αυτή της εργατικής Πρωτομαγιάς.
Η νεολαία της Εύβοιας στην συντριπτική πλειοψηφία της δείχνει να γυρνάει την πλάτη στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ή στις απεργιακές συγκεντρώσεις, με μοναδική εξαίρεση εκείνες που αφορούν στο έγκλημα των Τεμπών.
Είναι τα αιτήματα, είναι ο τρόπος που επικοινωνούνται, είναι η απουσία προσώπων που να εμπνέουν τους νέους ανθρώπους ή μήπως είναι όλα αυτά σε συνδυασμό με τη γενικότερη απαξίωση του συνδικαλισμού και της πολιτικής εν γένει;
