«Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω, άνοιξη, γιε, που αγάπαγες…» έγραψε τον Μάη του 1936 ο Γιάννης Ρίτσος με αφορμή την φωτογραφία της μάνας του Τάσου Τούση πάνω από το νεκρό του σώμα. Και από τον επόμενο κιόλας χρόνο, το 1937, στην Ελλάδα τιμάται η Εργατική Πρωτομαγιά, αλλά και οι αγώνες των εργαζομένων ανά τον κόσμο, που βάφτηκαν με αίμα. Την μέρα αυτή, έναν αιώνα περίπου μετά, τίμησαν σήμερα εκατοντάδες ευβοείς συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις που έλαβαν χώρα σε Χαλκίδα, Αλιβέρι, Ιστιαία και Μαντούδι.
Στη Χαλκίδα, παρουσία εργαζομένων, φοιτητών και συνταξιούχων πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί η απεργιακή κινητοποίηση για την Εργατική Πρωτομαγιά που διοργάνωσε το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας, στο Στρογγυλό της παραλίας.
Οι συγκεντρωμένοι με ένα γαρύφαλλο στο χέρι και ένα σύνθημα στα χείλη έστειλαν το δικό τους μήνυμα: «Η πρώτη του Μάη δεν είναι αργία, είναι απεργία» και διατράνωσαν ότι το μήνυμα της Εργατικής Πρωτομαγιάς είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ.
Πιο αναλυτικά, η απεργιακή πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στη Χαλκίδα ξεκίνησε με την τήρηση ενός λεπτού σιγή για όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού.
Στις ομιλίες τους, που ακολούθησαν, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας Αντώνης Κούκουρας, ο πρόεδρος της Εκτελεστικής Γραμματείας του Νομαρχιακού Τμήματος Εύβοιας της ΑΔΕΔΥ Άρης Αυξωνίδης, ο γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας Δημήτρης Μούντριχας, η πρόεδρος της ΕΛΜΕ Εύβοιας Χαρά Νίκα και η πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο Χαλκίδας Ιωάννα Ιωάννου, αναφέρθηκαν σε όλα εκείνα τα ζητήματα που απασχολούν τη λαϊκή και εργατική τάξη. Επεσήμαναν ότι πίσω από τις «εκπτώσεις» στα μέτρα ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, στις μεταφορές, στην υγεία, στην παιδεία και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, βρίσκονται τα κέρδη των λίγων. Και κάλεσαν τους εργαζόμενους σε συνεχή επαγρύπνηση και εντατικοποίηση των αγώνων τους.
«Σήμερα είναι ημέρα γιορτής. Είναι ημέρα τιμής. Είναι ημέρα μνήμης. Είναι ημέρα επιθεώρησης των δυνάμεων για τους εργάτες όλης της Γης… Ημέρα που τιμάμε τους αγώνες και τις θυσίες της εργατικής τάξης. Ημέρα που δείχνουμε το μπόι μας απέναντι στους εκμεταλλευτές μας! Σήμερα, σηκώνουμε ψηλά τις σημαίες του αγώνα! Τις αιματοβαμμένες σημαίες των σκληρών ταξικών αγώνων, του Σικάγο του 1886, της Θεσσαλονίκης του 1936, της Καισαριανής του 1944. Τις σημαίες που έχουν γραμμένα πάνω τους τα εκατοντάδες ονόματα των νεκρών της τάξης μας και δεσμευόμαστε πως θα συνεχίσουμε να παλεύουμε ενάντια στην αιτία που τα γεννά το αιματοβαμμένο κυνήγι του κέρδους που δε διστάζει να θυσιάζει την ανθρώπινη ζωή» είπε ανοίγοντας την ομιλία του ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αντώνης Κούκουρας.
«Δεν υπάρχει κανένα κοινό συμφέρον ανάμεσα στους καταπιεστές και τους καταπιεσμένους, ούτε σε καιρούς της λεγόμενης ειρήνης της ακρίβειας, της εκμετάλλευσης και της φτώχειας, ούτε σε καιρούς πολέμου του θανάτου και της καταστροφής» συνέχισε πρόεδρος και υπογράμμισε ότι καμιά θυσία για τη λεγόμενη «σταθερότητά» τους.
«Γιατί γνωρίζουμε πως η σταθερότητα του συστήματος των λίγων σημαίνει για εμάς ανασφάλεια, ακρίβεια, εντατικοποίηση της δουλειάς, απέραντες «κοιλάδες των Τεμπών» στις μεταφορές και τους χώρους δουλειάς, πολεμικές συγκρούσεις που συνεχώς κλιμακώνονται. Η σημερινή Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στέλνει το μήνυμα ότι η εργατική τάξη, οι λαοί όλου του κόσμου δεν θα κάνουμε καμία θυσία για τα κέρδη των λίγων, για τα γεράκια του πολέμου. Δε θα ματώσουμε τα χέρια μας με το αίμα άλλων λαών, ούτε θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια τους» είπε επίσης ανάμεσα σε άλλα ο κ. Κούκουρας.
«Ο δρόμος που τραβάμε είναι δύσκολος. Έχει απαιτήσεις. Χρειάζεται και θυσίες, που είναι όμως ασύγκριτα μικρότερες από αυτές που ζητάνε οι εκμεταλλευτές μας για να βουλιάξουμε ακόμα περισσότερο στη χαμοζωή και στο θάνατο για να αυγατίσουν τα κέρδη τους, γιατί είναι θυσίες που θα μας πάνε μπροστά. Άλλωστε, η Πρωτομαγιά που σήμερα τιμούμε αυτό διδάσκει! Πως οι μόνες θυσίες που έχουν αξία είναι αυτές που γίνονται στον αγώνα για να ζήσουμε όπως μας αξίζει, όπως αντιστοιχεί στην εποχή μας. Αυτός ο μεγάλος σκοπός «γέννησε» τους εργάτες του Σικάγο το 1886, οι οποίοι, αψηφώντας την κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, εξεγέρθηκαν και κέρδισαν το 8ωρο. Η δικαιοσύνη καταδίκασε τους πρωταγωνιστές των ταξικών αγώνων τότε αλλά το δίκιο ήταν με το μέρος των εργατών και για αυτό δεν έσβησε, για αυτό μας εμπνέει 139 χρόνια μετά! Αυτός ο μεγάλος σκοπός «γέννησε» τους 200 κομμουνιστές της Καισαριανής που την 1η Μάη εκτελέστηκαν από τους ναζί κατακτητές μαζί με τη συμβολή των ντόπιων συνεργατών τους. Για αυτό το μεγάλο σκοπό, θα συνεχίσουμε να παλεύουμε. Και είμαστε σίγουροι πως αυτός ο μεγάλος σκοπός θα φέρει νέους, νικηφόρους αγώνες!» είπε κλείνοντας την ομιλά του ο πρόεδρος του ΕΚΕ.
Δείτε τα βίντεο:
Δείτε το βίντεο:
Με τη σειρά του, ο γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας Δημήτρης Μούντριχας, είπε μεταξύ άλλων: «Ο κόσμος όμως δεν θα αλλάξει, ούτε με δάκρυα, ούτε με σιωπηλή δυσαρέσκεια. Η αλλαγή θα έρθει μέσα από συλλογικούς αγώνες των εργαζομένων, των συνδικάτων και της κοινωνικής βάσης».
Δείτε το βίντεο:
Δείτε βίντεο:
Ενώ και η πρόεδρος της ΕΛΜΕ Εύβοιας Χαρά Νίκα τόνισε ανάμεσα σε άλλα ότι ζητούμενο παραμένει μια δικαιότερη, ισότιμη κοινωνία, όπου όλοι οι άνθρωποι θα απολαμβάνουν τα αγαθά της εργασίας τους και τα αγαθά του πολιτισμού, θα έχουν ισότιμη πρόσβαση στη δημόσια παιδία, στη δημόσια υγεία, σε φθηνό ρεύμα και καθαρό νερό, σε ασφαλείς συγκοινωνίες.
Δείτε το βίντεο:
Μετά τις ομιλίες ακολούθησε μουσικό πρόγραμμα και πορεία προς το μνημείο εθνικής αντίστασης στην παραλία Χαλκίδας, όπου έλαβε χώρα η κατάθεση στεφάνων από εργαζομένους και εκπροσώπους συλλόγων και συνδικάτων.
Ακολουθεί πλούσιο φωτορεπορτάζ από την πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση:
