Η χαμηλή αγοραστική δύναμη των εργαζομένων -προτελευταία η Ελλάδα μεταξύ των χωρών της ΕΕ- καθώς και το δυσβάστακτο κόστος διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες, σπάνιες παθήσεις και των οικογενειών τους επιβάλλει την ειδική μέριμνα της Πολιτείας, προκειμένου να μην οδηγούνται στην φτώχεια και την κοινωνική περιθωριοποίηση.
Σε αυτό το πλαίσιο , η κυβέρνηση οφείλει στο τρέχον Πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού 2025-2026 να περιλάβει πρόσθετες πρόνοιες , όπως:
Σε ό,τι αφορά τη σημερινή κατάρρευση της πλατφόρμας της ΔΥΠΑ :
Δυστυχώς , δεν μας δημιουργεί έκπληξη. Παρά την παράτασης της προθεσμίας υποβολής αιτήσεων, η οποία αποτελεί μια αναγκαία αλλά προσωρινή λύση, το πρόβλημα παραμένει: οι πολίτες, ιδιαίτερα οι πιο ευάλωτοι, αντιμετωπίζουν εμπόδια στην πρόσβαση σε προγράμματα που έχουν σχεδιαστεί για να τους στηρίξουν .
• Ενίσχυση της ψηφιακής υποδομής των δημόσιων πλατφορμών, ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται αποτελεσματικά σε περιόδους υψηλής ζήτησης.
• Διασφάλιση της προσβασιμότητας για όλους τους πολίτες, με ιδιαίτερη έμφαση στις ευάλωτες ομάδες, ώστε να μην αποκλείονται από κρίσιμες κοινωνικές παροχές.
• Διαφάνεια και λογοδοσία για τα τεχνικά προβλήματα που προκύπτουν, με σαφή ενημέρωση του κοινού και ανάληψη ευθύνης από τους αρμόδιους φορείς.
Η ψηφιακή μετάβαση της χώρας δεν μπορεί να βασίζεται σε πρόχειρες λύσεις και ανεπαρκή σχεδιασμό. Απαιτείται στρατηγική, επένδυση σε υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό, και ουσιαστική πολιτική βούληση για την παροχή ποιοτικών ψηφιακών υπηρεσιών προς όλους τους πολίτες.