Κάποτε, όχι πολλά χρόνια πίσω, μερίδα των λεγόμενων «ενεργών πολιτών» της Χαλκίδας είχε ξεσηκωθεί με ένταση. Τους ενοχλούσε –όπως έλεγαν– η «οπτική ρύπανση» από τα εξωτερικά μηχανήματα κλιματισμού που ήταν τοποθετημένα στο πίσω μέρος του ιστορικού κτηρίου των Δικαστηρίων Χαλκίδας. Με επιστολές, παρεμβάσεις και αναρτήσεις, ζητούσαν την άμεση απομάκρυνσή τους και την αισθητική αποκατάσταση του χώρου. Σήμερα, όμως, στο πίσω μέρος των Δικαστηρίων Χαλκίδας –στο σημείο της φωτογραφίας– η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη. Ο δημόσιος χώρος έχει μετατραπεί σε άναρχο πάρκινγκ για μηχανάκια και σκούτερ και το πέρασμα για τους πεζούς περιορίζεται αισθητά.
Κι όμως, οι ίδιοι πολίτες δεν φαίνεται να ενοχλούνται πια. Ούτε επιστολές, ούτε καταγγελίες, ούτε αγανάκτηση. Η αισθητική ανησυχία εξαντλήθηκε στα μηχανήματα του κλιματισμού. Τώρα που η αυθαιρεσία αγγίζει τον πυρήνα της καθημερινότητας στο κέντρο της πόλης, σιωπή.
Η εικόνα αυτή δεν είναι απλώς αντιαισθητική – είναι προσβλητική για τη δημόσια τάξη, για τη λειτουργία της πόλης και για την ίδια τη νομιμότητα. Και δείχνει ξεκάθαρα πόσο επιλεκτική μπορεί να είναι η «ευαισθησία», όταν το πρόβλημα δεν αφορά τα προσωπικά γούστα αλλά τη συνολική εικόνα της Χαλκίδας.
