Η γιορτή του Αγίου Πνεύματος αποτελεί μια από τις σημαντικότερες κινητές εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αφιερωμένη παραδοσιακά στις πνευματικές εργασίες, τα σχολεία και τους μαθητές. Εορτάζεται πάντοτε ημέρα Δευτέρα, ακριβώς 50 ημέρες μετά το Πάσχα και είναι η επόμενη ημέρα από την Κυριακή της Πεντηκοστής. Για πολλούς Έλληνες, η ημέρα αυτή είναι επίσημη αργία για τις δημόσιες υπηρεσίες και αρκετούς εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, ενώ τα εκπαιδευτικά ιδρύματα παραμένουν κλειστά.
Ο όρος Άγιο Πνεύμα χρησιμοποιείται από τις θρησκείες που
βασίζονται στην Αγία Γραφή για να περιγράψει είτε τη θεία δύναμη που βρίσκεται
σε ενέργεια, είτε το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Σύμφωνα με τη χριστιανική
διδασκαλία, το Άγιο Πνεύμα είναι μία από τις τρεις υποστάσεις ή πρόσωπα της
Αγίας Τριάδας, δηλαδή του ενός και μοναδικού Θεού, ομοούσιο με τον Πατέρα και
τον Υιό. Επομένως το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός, που "συμπροσκυνείται και
συνδοξάζεται" με τον Πατέρα και τον Υιό.
Μία σημαντική ιδιότητα του Αγίου Πνεύματος , που αναφέρεται συχνά στην Αγία Γραφή, είναι ότι αποτελεί τη θεία δύναμη που ενέπνευσε τους προφήτες να προφητεύσουν τη γέννηση του Ιησού Χριστού και τα Πάθη του. Στην Καινή Διαθήκη, το Πνεύμα του Θεού παρουσιάζεται εντονότερα κατά τη Βάπτιση του Χριστού, όπου εμφανίζεται με τη μορφή περιστεριού, ενώ συγχρόνως ακούγεται η φωνή του Θεού-Πατέρα, γεγονός γνωστό ως Θεοφάνια.
Σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, 10 ημέρες μετά την Ανάληψη του
Χριστού και 50 ημέρες μετά το Πάσχα, οι 12 Απόστολοι είχαν συγκεντρωθεί σε ένα
σπίτι στα Ιεροσόλυμα. Ξαφνικά, μια δυνατή βροντή ακούστηκε από τον ουρανό και
12 γλώσσες που έμοιαζαν με φωτιά κατέβηκαν στο σπίτι και στάθηκαν πάνω από τα
κεφάλια των Αποστόλων.
Θεολογικές διαφορές για το Άγιο Πνεύμα μεταξύ Ορθοδοξίας και
Καθολικισμού
Από τα πρωτοχριστιανικά χρόνια, υπήρξαν θεολογικές διαφωνίες
σχετικά με τη φύση του Αγίου Πνεύματος. Κάποιοι αρχιερείς, όπως ο Μακεδόνιος,
υποστήριξαν ότι το Άγιο Πνεύμα είναι κτίσμα-δημιούργημα του Θεού. Για να
αντικρούσουν αυτές τις απόψεις, οι Πατέρες της Εκκλησίας συγκάλεσαν τη Δεύτερη
Οικουμενική Σύνοδο το έτος 381, στην οποία δογμάτισαν το όγδοο άρθρο του "Συμβόλου
της Πίστεως", που αποτελεί την ολοκλήρωση του Τριαδικού Δόγματος: ότι
δηλαδή το Πνεύμα είναι "ομοούσιον τω Πατρί και τω Υιώ" και
εκπορεύεται μόνο από τον Πατέρα.
Η σημασία του Αγίου Πνεύματος στη χριστιανική διδασκαλία
Από τη διδασκαλία του Χριστού προέρχεται και το δόγμα ότι το
Άγιο Πνεύμα είναι η τρίτη υπόσταση της Αγίας Τριάδας, η οποία συμπληρώνει την
έννοια του ενός Θεού. Ο Χριστός είπε: "μαθητεύσατε πάντα τα έθνη,
βαπτίζοντες αυτά εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου
Πνεύματος", παρουσιάζοντας τα τρία πρόσωπα όμοια και αδιαίρετα ως προς το
έργο της σωτηρίας του ανθρώπου.
Στη σύγχρονη εποχή, η εορτή του Αγίου Πνεύματος παραμένει μια σημαντική ημέρα για τους πιστούς, συμβολίζοντας την έλευση του Παρακλήτου και την ίδρυση της Εκκλησίας. Παράλληλα, αποτελεί μια ευκαιρία για πνευματική ανάταση και περισυλλογή, καθώς και για τη συνέχιση της παράδοσης που συνδέει τις γενιές των πιστών διαχρονικά.