Το τελευταίο διάστημα, ο χώρος του αστυνομικού συνδικαλισμού παρακολουθεί μια πρωτοφανή εναλλαγή θέσεων και συναισθημάτων από το προεδρείο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (Π.Ο.ΑΣ.Υ.), που περισσότερο θυμίζει ταλαντευόμενο ανεμόμυλο παρά υπεύθυνο θεσμικό όργανο εκπροσώπησης.
Με ανακοινώσεις που μέσα σε λίγους μήνες κυμαίνονται από τη χλεύη και την καταγγελία, στους δημόσιους επαίνους και ξανά στην επιθετική ρητορική, το προεδρείο της Π.Ο.ΑΣ.Υ. έχει δώσει πολλά και επαναλαμβανόμενα δείγματα ενός συνδικαλισμού που καθορίζεται από την τρέχουσα συγκυρία – ή αλλιώς, από το «πού φυσάει ο άνεμος».
Χρονικό της Αλλοπρόσαλλης Γραμμής
Αρκεί μια σύντομη αναδρομή στις επίσημες τοποθετήσεις τους:
-
8 Σεπτεμβρίου 2024: Οργή και απαξίωση για την εξαγγελία αύξησης της νυχτερινής αποζημίωσης – «Σας φτύνουμε, δεν ψιχαλίζει».
-
15 Δεκεμβρίου 2024: Θριαμβευτική δικαίωση και δημόσια συγχαρητήρια στον Πρωθυπουργό – «Μας άκουσε, αισθάνομαι δικαιωμένος».
-
16 Δεκεμβρίου 2024: Εκ νέου επευφημίες – «Οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε».
-
28 Μαρτίου 2025: Απειλή κινητοποιήσεων – «Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν θα είναι μόνο θρησκευτικά μεγάλη».
-
2 Απριλίου 2025: Πλήρης εμπιστοσύνη – «Πιστεύουμε ότι τον Σεπτέμβριο θα εξαγγελθούν αυτά που αξίζουν».
-
9 Ιουλίου 2025: Καταγγελία – «Ματωμένες αυξήσεις, χωρίς αναγνώριση των υπηρεσιών μας».
Και όλα αυτά μέσα σε δέκα μήνες. Ένα εκκρεμές που πότε χτυπάει τον κρατικό μηχανισμό και πότε τον αγκαλιάζει με υπερβολικούς επαίνους, αποδομώντας την όποια αξιοπιστία του συνδικαλιστικού λόγου.
Ασυνέπεια και Πολιτικαντισμός
Η κριτική που διατυπώνουν έντεκα Ενώσεις Αστυνομικών Υπαλλήλων από όλη τη χώρα, ανάμεσά τους και η Ένωση Εύβοιας, είναι καυστική αλλά τεκμηριωμένη. Το προεδρείο της Π.Ο.ΑΣ.Υ.:
-
Παραδέχεται πως δεν έχει καμία επίσημη ενημέρωση για τις αλλαγές στο μισθολόγιο, αλλά διαρκώς αφήνει υπονοούμενα για «παρεμβάσεις».
-
Πανηγυρίζει για ό,τι θετικό, αποδίδοντάς το σε δικές του προσπάθειες, ενώ κάθε αρνητική εξέλιξη είναι… ευθύνη άλλων.
-
Αλλάζει θέση από την καταγγελία των αποσπάσεων (ως σπατάλη 108 εκατομμυρίων ευρώ) στην πλήρη στήριξή τους, σε διάστημα λίγων μηνών.
-
Δεν αντιδρά όταν τα νέα πάρεργα μπαίνουν στη νομοθεσία, αλλά αργότερα τα θυμάται για να καταγγείλει ότι «οι αστυνομικοί αδικήθηκαν κατάφωρα».
-
Συγκαλεί Γενικά Συμβούλια μία φορά το χρόνο, με ημερομηνίες που συμπίπτουν με θερινές άδειες, ώστε να απουσιάζουν όσο περισσότεροι συνδικαλιστές γίνεται.
Όπως τονίζουν οι Ενώσεις, αυτή η στάση δεν είναι συνδικαλισμός, αλλά διαρκής υπεκφυγή ευθυνών και διαχείριση εντυπώσεων, που αφήνει τον αστυνομικό εργαζόμενο χωρίς ισχυρή και έντιμη φωνή εκπροσώπησης.
Ένας Συνδικαλισμός Χωρίς Πυξίδα
Σε δύο μήνες, οι Ομοσπονδίες θα βρεθούν στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Όπως καταγγέλλουν οι Ενώσεις, δεν υπάρχει κανένα πλάνο διεκδίκησης, κανένα οργανωμένο αίτημα, κανένα όραμα. Όλα κινούνται στον αυτόματο πιλότο μιας ηγεσίας που, όταν δεν αυτοεξυμνείται, κατηγορεί τους πάντες για τις δικές της αποτυχίες.
Το βαρύτερο τίμημα όμως το πληρώνει ο απλός αστυνομικός που μένει εκτεθειμένος, με μισθολογικές ανισότητες, ανασφαλείς συνθήκες και εργασιακή απαξίωση – χωρίς τη στιβαρή φωνή εκπροσώπησης που του αξίζει.
Η ώρα της ευθύνης
Όπως καταλήγουν οι Ενώσεις, είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί ένα νέο συνδικαλιστικό κίνημα που να κοιτάζει τους συναδέλφους στα μάτια και να μην στρέφει το κεφάλι κατά το δοκούν, ανάλογα με το πολιτικό συμφέρον ή το προσωπικό όφελος.
Γιατί ο συνδικαλισμός του «όπου φυσάει ο άνεμος» δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ιστορικό πισωγύρισμα που θα μείνει ως παράδειγμα προς αποφυγή.
Το παρόν υπογράφουν οι Ενώσεις Αστυνομικών Υπαλλήλων:
-
Αθηνών
-
Θεσσαλονίκης
-
Αλεξανδρούπολης
-
Αρκαδίας
-
Αχαΐας
-
Γρεβενών
-
Δράμας
-
Εύβοιας
-
Κιλκίς
-
Φλώρινας
που δηλώνουν ότι δεν πτοούνται από τις σπασμωδικές επιθέσεις του προεδρείου της Π.Ο.ΑΣ.Υ. και των καθοδηγούμενων «ανώνυμων» δημοσιευμάτων, δεσμευόμενες να συνεχίσουν τον αγώνα με συνέπεια και αφοσίωση μέχρι την τελική δικαίωση.
