Υπάρχει ένα ξεχωριστό είδος αυτοδιοικητικών που θυσιάζονται. Εκείνοι που, αν τους ρωτήσεις, δεν κάθισαν ποτέ να φάνε ένα ήσυχο μεσημεριανό, γιατί πολεμάνε για το καλό της πατρίδας!
Και να ήταν μόνο αυτό; Πάντα θα σου πουν με ύφος ήρωα επαναστάτη πως «εγώ δεν το κάνω για την καρέκλα». Όχι, το κάνουν για να σωθεί ο τόπος!
Δηλαδή, κάπου έλεος. Θέλετε να προσφέρετε; Πολύ καλά. Αφήστε λίγο το δράμα, μειώστε την παράσταση ηρωισμού και θυμηθείτε: Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι δημόσιο έργο, όχι θεατρικό! Τι άλλο θα ακούσουμε…
