Η αναίρεση είναι δικαίωμα κάθε κατηγορουμένου, όμως σε περίπτωση απόρριψης από τον Άρειο Πάγο, το βούλευμα καθίσταται αδιαμφισβήτητο και νομικά ενισχυμένο
Σε υποθέσεις με δημόσιο και πολιτικό βάρος, η επιλογή ενός κατηγορούμενου να προσφύγει κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος στον Άρειο Πάγο μέσω αίτησης αναίρεσης, φαντάζει λογική και αναμενόμενη. Ωστόσο, η ενέργεια αυτή κρύβει μια σημαντική νομική και επικοινωνιακή παγίδα.
Σύμφωνα με νομικούς κύκλους, η απόρριψη της αίτησης αναίρεσης από τον Άρειο Πάγο όχι μόνο διατηρεί σε ισχύ το επίμαχο βούλευμα, αλλά του προσδίδει ακόμη μεγαλύτερο κύρος και «αντοχή», καθώς πλέον έχει κριθεί και από το ανώτατο δικαστικό επίπεδο της χώρας.
Με απλά λόγια, ένα βούλευμα που ίσως σηκώνει ερμηνείες, ενστάσεις ή επικρίσεις, μετατρέπεται μετά από την απόρριψη της αναίρεσης σε δικαστικά αδιαμφισβήτητο. Και αυτό έχει σοβαρές συνέπειες τόσο σε επίπεδο στρατηγικής υπεράσπισης, όσο και σε επίπεδο πολιτικής ή επικοινωνιακής διαχείρισης.
