Την ώρα που ο ΑΟ Χαλκίς συνεχίζει να αγωνίζεται στο Α’ Τοπικό, σε μια πορεία που εδώ και χρόνια χαρακτηρίζεται από διαρκή αγωνιστική και διοικητική καθίζηση, ένα ερώτημα πλανάται στον αέρα – και όχι αδίκως:
Γιατί κανείς από τους μεγάλους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στη Χαλκίδα και την ευρύτερη περιοχή δεν έχει δείξει έμπρακτο ενδιαφέρον για την ομάδα;
Πρόκειται για έναν σύλλογο με μακρά ιστορία, λαϊκή βάση και παρελθόν σε εθνικές κατηγορίες, που ωστόσο μοιάζει να έχει εγκαταλειφθεί από όλους όσοι θα μπορούσαν να δώσουν πραγματική ώθηση, τόσο αγωνιστικά όσο και οργανωτικά.
Παρά την παρουσία ισχυρών οικονομικών παραγόντων στην περιοχή – από τη βιομηχανία και την ενέργεια μέχρι την εστίαση και το λιανεμπόριο – κανείς δεν έχει αναλάβει την ευθύνη να επενδύσει ή να “σηκώσει” την ομάδα, όπως συμβαίνει σε άλλες περιοχές της χώρας με παρόμοια ή και μικρότερη δυναμική.
Η σιωπή και η απουσία πρωτοβουλιών είναι ηχηρές, τη στιγμή που οι φίλοι της ομάδας βλέπουν τον σύλλογο να παραμένει μακριά από τις εθνικές κατηγορίες, χωρίς πλάνο, όραμα ή σταθερή διοικητική βάση.
Το ερώτημα, τελικά, δεν αφορά μόνο το ποδόσφαιρο. Αφορά τη σχέση της ίδιας της πόλης με τα σύμβολά της. Και ο ΑΟ Χαλκίς, καλώς ή κακώς, παραμένει ένα από τα πιο ιστορικά.
