Κάθε Σεπτέμβριο, με αφορμή την παρουσία του πρωθυπουργού στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, τα συνδικάτα και τα εργατικά σωματεία δίνουν το δικό τους «ραντεβού» στους δρόμους της πόλης. Οι κινητοποιήσεις αυτές, που εδώ και δεκαετίες συνοδεύουν την πολιτική ατζέντα της ΔΕΘ, θέτουν ξανά το ερώτημα: πρόκειται πλέον για μια εθιμοτυπική διαδικασία ή εξακολουθούν να έχουν ουσιαστικό ρόλο;
Από τη μία πλευρά, δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι συγκεντρώσεις έχουν χάσει τη δυναμική του παρελθόντος. Η επανάληψη σχεδόν ίδιων αιτημάτων χρόνο με τον χρόνο, αλλά και η περιορισμένη συμμετοχή σε ορισμένες περιπτώσεις, ενισχύουν την εντύπωση ότι η κινητοποίηση έχει περισσότερο «τυπικό» χαρακτήρα.
Από την άλλη πλευρά, οι συνδικαλιστικοί φορείς επιμένουν ότι η ΔΕΘ παραμένει το σημαντικότερο βήμα για να ακουστεί η φωνή των εργαζομένων απέναντι στις κυβερνητικές εξαγγελίες. Όπως σημειώνουν, η στιγμή που ο πρωθυπουργός παρουσιάζει την οικονομική και κοινωνική πολιτική του επόμενου έτους είναι η πιο κατάλληλη για να προβληθούν αντιπροτάσεις, αιτήματα και αντιδράσεις.
Η ιστορία δείχνει ότι σε περιόδους κρίσεων ή μεγάλων κοινωνικών εντάσεων, οι συγκεντρώσεις της ΔΕΘ αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για το συνδικαλιστικό κίνημα, επηρεάζοντας ακόμη και την πολιτική ατζέντα.
Έτσι, αν και έχουν αποκτήσει έναν «τελετουργικό» χαρακτήρα, οι κινητοποιήσεις εξακολουθούν να διατηρούν την ουσία τους κάθε φορά που αντανακλούν πραγματική κοινωνική δυσαρέσκεια και διεκδίκηση.
